Diversiteit? Beter resultaat en meer fun!

Veel topfuncties worden ingenomen door blanke Nederlanders, ondanks het anti-discriminatiebeleid. Zij worden daarin maar ook in andere sollicitatieprocedures op teveel plaatsen nog steeds ‘voorgetrokken’. Dat hoort niet, dat mag niet, maar het gebeurt gewoon. Kijk maar eens rond op de kantoren. Niettemin zijn er op internet heel veel blogs te vinden, waarin het tegenovergestelde wordt beweerd: ‘Ben je blank, hetero en man?’ schrijft iemand. ‘Dan heb je het moeilijk. Want niemand zal je als allochtoon herkennen. En dus heb je minder kans om aangenomen te worden bij een baan.’ 

Organisaties moeten streven naar een werkplek waar mensen zich veilig kunnen voelen, ondanks hun huidskleur, beliefs en cultuur. De werkplek mag echter meer zijn: het kan een plek zijn waar culturen elkaar ontmoeten, met elkaar in gesprek zijn en hun specifieke bijdrage kunnen leveren aan het totale proces. Diversiteit heeft namelijk een enorm voordeel: doordat je verschillende culturen mengt, zijn er verschillende invalshoeken, en dat voorkomt groupthinking. Je verrijkt elkaar, en voorkomt dat je blind en eenzijdig wordt. Dit blijkt keer op keer nuttig te zijn voor organisaties.

In alle wilde discussies die momenteel lopen over autochtonen, allochtonen, vluchtelingen en fundamentalisten vergeten we het haast. Elkaar opzoeken heeft plaatsgemaakt voor elkaar vermijden. Goodwill ten opzichte van de verschillen is verdwenen in een gepolariseerde discussie, waarin de ene cultuur of ideologie wil bewijzen dat de eigen cultuur deugt, en dientengevolge de andere niet. We verliezen het vermogen om de schouders er samen onder te zetten om iets moois te creeeren.

Maar diversiteit op de werkplek kan enorm leuk zijn! En dat heeft niets met naiviteit te maken. Integendeel: ik vind het naief om te veronderstellen dat het niet zo zou kunnen zijn, en je op te sluiten in mentale ghetto’s. Dus in plaats van lijvige rapporten te schrijven met onderzoeken die aantonen wat we over diversiteit allang weten, bepleit ik dat we aan de gang gaan. Gewoon iets leuks maken van diversiteit, of inclusion zoals dat tegenwoordig wordt genoemd.

Het gaat daarbij echt om een omslag in het denken en voelen over het onderwerp diversiteit. Je moet het als een middel gaan zien naar meer fun maar vooral een beter resultaat. Binnen bedrijven en organisaties. En we moeten de slag maken naar doen. Want rapporten zijn er genoeg. De vraag is dan natuurlijk: hoe doe je dat dan? Maar ik verklap natuurlijk niet alles (-:

 Bert Overbeek heeft  inclusionprogramma's (diversiteitsprogramma) opgezet met Petra Teeuwen en Yasar Astuner. Dit onderscheidt zich met name van anderen omdat het gericht is op doen en praktijk. Informatie over deze verfrissende programma's via bert_overbeek@hotmail.com