Weekend weg, wat doen we met de partners?

Bedrijf X, met 12 werknemers, viert dit jaar haar 15-jarige bestaan. Tijdens het werkoverleg vertelt directeur Bart dat het plan is om, ter ere van dit heugelijke feit, met zijn allen een weekendje naar Brugge te gaan. We verwachten dat iedereen mee gaat...

 

Het is natuurlijk niet echt verplicht, maar we rekenen er wel op dat iedereen erbij is.

Daarom prikken we nu een datum ver vooruit, zodat iedereen kan.

 

Werknemer Martijn vraagt of de partners ook welkom zijn. “Daar heb ik nog niet over nagedacht” antwoordt Bart, “maar maakt dat iets uit dan?”. Martijn antwoordt, dat zijn vrouw voor hem belangrijk is en dat hij in zijn weekenden, zijn eigen vrije tijd dus, behoefte heeft aan tijd met zijn partner. Dus als de partners niet welkom zijn weet ik niet zeker of ik wel mee wil gaan.

 

“Nou,” zegt Bart, “ik vind het wel een beetje flauw van je, wij organiseren wat leuks en dan begin jij negatief te doen.” Andere collega’s beginnen zich er nu mee te bemoeien met opmerkingen als “Watje…!” en “Nou, ik hoef mijn vriend er niet bij te hebben hoor…” en “Sjongejonge, het moet toch best kunnen, een keer alleen op stap...”.

 

Martijn antwoordt dat het ook best kan, een keer alleen op stap, maar dat het weekend zijn eigen vrije tijd is en dat hij dus zelf moet weten hoe hij die wil besteden. En tussen twee drukke werkweken in het weekend doorbrengen met collega’s en zonder partner, ik weet niet of ik dat wel zo fijn vind.

 

Bart antwoordt dat hij er nog eens goed over na zal denken, maar dat voor hem persoonlijk de partners niet meehoeven. Klein detail: Bart’s vrouw werkt ook in het bedrijf en gaat dus automatisch mee.

 

Wat vinden jullie van de standpunten van Martijn en Bart? En hoe denken jullie dat dit verhaal verder gaat?

 

 

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Suzan ter Beek
Bart moet zich realiseren dat de partners van zijn medewerkers een grote invloed hebben op de resultaten die zijn medewerkers uiteindelijk, al 15 jaar, voor hem behalen. Die betrek je DUS ook bij dergelijke succesfeestjes. Hoe kun je daar over twijfelen!
Dorje van Halderen
Ik ben het volledig met Suzan eens.
De opmerking van Bart: "maakt dat iets uit dan" vind ik nogal respectloos.
En, wanneer vervolgens de collega's van Martijn hem voor watje uitmaken vind ik dat niet bepaald een positief beeld geven van de sfeer onder de collega's. Allemaal redenen dat Martijn zijn bedenkingen kan hebben. Ik zou in zijn plaats preces hetzelfde reageren.
Veerle
Wanneer het belangrijk geacht wordt dat iedereen meegaat, dan is het mogelijk dat men ook de teamgeest wil bevorderen. In dit geval is het begrijpelijk dat partners niet uitgenodigd worden, maar dan zou het uitstapje wel tijdens de werkdagen moeten georganiseerd worden. Voor een weekenduitstapje zou het niet mogen uitmaken of iedereen meegaat noch of de partners erbij zijn.
liesbeth
Waarom was ook al weer een 40-urige werkweek ingesteld? Dat was om tijd te hebben voor partner en kinderen en ontspanning. Een feestje lijkt ontspannen, maar ook dan ben je aan het netwerken en wordt je handelen in een professioneel licht bekeken. Een dronken medewerker bijvoorbeeld, kan dat nog heel lang bezuren. Als Martijn zijn vrije tijd in gezelschap van zijn partner wil doorbrengen, dan is hij geen watje, maar is het zijn goed recht. Als Bart het zo belangrijk vindt dat Martijn naar het feestje komt, moet hij de ruimte creeren om een partner mee te nemen.
hondje
Hoe denkt die vrouw van Martijn daar eigenlijk over ? Als zij hoort dat ze als enige mee gaat trekt zij haar eigen conclusies wel. Gaan er meer partners mee dan zal de keus wat gemakkelijker zijn. Dan moeten er wel van te voren afspraken gemaakt worden over bepaalde kosten. Is het meteen een verkapt werkweekend (hoe ga je met elkaar om, wie geeft blijk van natuurlijk leiderschap, wie trekt zich terug)dan moet je je ook afvragen of dat voor partners leuk is. Beside: het kan heel leuk zijn eens te kijken wie met wie gaat en wat dan ook altijd leuk is om te zien is wie 'de broek' aan heeft van zo'n stel. :-)
Michael Nelck
Ik ontkom niet aan de indruk dat er iets anders speelt bij Martijn (& wellicht ook bij Bart). Het verhaal geeft de indruk dat dit het eerste bedrijfsuitje is in 15 jaar. Natuurlijk heeft Martijn gelijk dat hij verschil maakt tussen werk & prive, maar om daar nu zo principieel over te doen bij een dergelijke happening ... ? Lijkt me typisch een voorbeeld van "de uitzondering op de regel".
Kortom, absoluut een signaal voor Bart om eens met Martijn om de tafel te gaan zitten.
Noel Pijls
Een goede sfeer en relatie thuis draagt sterk bij aan de gemotiveerdheid van een medewerker. Belangrijk dus om de partner erbij te betrekken. Een no-brainer dus om ook de partners uit te nodigen.
Gerard
Ik ben het met Suzanne eens.
Maar de vraag was óók hoe dit verhaal verder zou gaan! Volgens mij is Barts uitspraak "Ik zal er nog eens goed over nadenken" een wassen neus en zal het uiteindelijke voorstel zijn om zónder de partners weg te gaan. Vervolgens legt Martijn het aan zijn vrouw voor. Die zal reageren zoals hondje stelde: "Ben ik dan de enige partner? Nou, dan moet je maar alléén gaan. Je kunt het niet maken om als enige werknemer niét mee te gaan..."
Heb ik gelijk?
Dorje van Halderen
Wat ik ook nog interessant vind is wat de houding van de vrouw van Bart is op de situatie. Ik weet niet hoe sterk zij in haar schoenen staat als het om haar man gaat, maar ik denk dat het voor Bart verstandig is om ook haar mening te horen en zwaar in zijn overwegingen te laten meewegen.
Marianne
Ik vind, net als Veerle, dat niet verplicht kan worden gesteld dat iedereen meegaat als het om een uitstapje in het weekend gaat. Persoonlijk vind ik bedrijfsuitstapjes zonder partner leuker en beter voor de teamgeest. Neemt niet weg dat ik Martijn begrijp.
Saskia
Een andere oplossing is het weekendje weg half in de eigen tijd en half in de tijd van de baas plaats laten vinden. Dus op vrijdag en zaterdag. Partners wel of niet mee hangt idd af van of het uitje aan werk gerelateerd is en wie zijn partner mee wil nemen. Meeste stemmen gelden?
Carry
Er zijn wel eens vaker feestjes/uitjes georganiseerd door het bedrijf, deze vonden altijd plaats op vrijdagavond of in het weekend en waren altijd zonder partners. Of dat kwam door gewoonte, overtuiging of kostenbesparing is niet duidelijk.

Deze case (echt gebeurd) gaat als volgt verder: de dag erna geeft Bart aan dat de partners welkom zijn, dus iedereen die dat wenst mag zijn partner meenemen. Iedereen neemt zijn/haar partner mee (ook de collega's die eerst "stoer" reageerden dat dat niet hoefde). Het is een supergezellig weekend. Enkele partners spreken tijdens het weekend hardop uit dat het fijn is dat ze een keer bij een uitje mogen zijn ("want wij mochten normaal nooit mee...")
Dorje van Halderen
Eind goed, al goed...
hondje
Ja ja eind goed al goed. Toch ! als Bart nog andere motieven had om alleen met de groep uit te gaan, wat heel vaak gebeurt , was er toch een heel andere situatie ontstaan, waarbij partners niet 'welkom' waren.

Stel Bart wil wat werk afstoten en men weet dat. Er aast 5 man/vrouw op zijn baan. Bart denkt: ik ga eens kijken hoe die jongens/meiden zich informeel/groepsgewijs gedragen. Praatje hier en daar, borrel erbij en kijken met wie het klikt.....assesmentje maken dus. Tja ..wat dan ?

In het informele circuit worden nog steeds de belangrijkste beslissingen genomen !
Dorje van Halderen
Ja, je hebt een scherpe neus Hondje. Maar nu ga je wel erg op de gis-toer. Als dit, als dat.
Voor mij is het nu even klaar, tenzij Carry nog iets aanvullends te melden heeft waardoor het verhaal toch nog een (honden)staartje kreeg...
hondje
De praktijk is vaak weerbarstiger naar mijn ervaring. Maar je hebt gelijk: eind goed al goed hier :-)