Het is een schrikbeeld, maar het bestaat. Luister maar. Ik hoorde het via-via en kreeg het later bevestigd, via een ander kanaal. Een dikke blozende Hollandse manager, alom geprezen om zijn doelgerichtheid, alom bekritiseerd vanwege zijn contactuele zwakte, wenste zich te bemoeien met de werving en selectie van zijn teamleiders. Maar hij deed iets wat toch verdacht veel leek op discriminatie...
Het is een schrikbeeld, maar het bestaat. Luister maar. Ik hoorde het via-via en kreeg het later bevestigd, via een ander kanaal. Een dikke blozende Hollandse manager, alom geprezen om zijn doelgerichtheid, alom bekritiseerd vanwege zijn contactuele zwakte, wenste zich te bemoeien met de werving en selectie van zijn teamleiders.
De voorgaande manager had die verantwoordelijkheid aan zijn teamleiders overgelaten, die zijn gezamenlijk met een extern bureau droegen. De dikke blozende Hollander, laten wij hem Brinker noemen, had moeite met loslaten, hield ervan zich met van alles te bemoeien en dit gebeurde ook op een donkergrijze woensdagnamiddag.
Er waren twee kandidaten over. De ene kandidaat was een rasrotterdammer, 30 jaar oud en had minder opleiding en ervaring dan de andere kandidaat, een 32-jarige allochtoon die bovendien in een rolllenspel liet zien (aldus de drie andere assessoren) dat hij sociaal vaardiger was. In de nabespreking waren teamleider en assessoren het erover eens: de allochtoon moest worden aangenomen.
En toen kwam Brinker in actie. Hij verweet zijn collega’s positieve discriminatie en had onbetrouwbaarheid waargenomen in het gedrag van de allochtone kandidaat. Op de vraag van de anderen waar hij dat aan had gezien, werd hij boos en vroeg ze verontwaardigd wat zij daar zaten te doen, als zij hun vak niet verstonden.
Wat zouden jullie in een dergelijke situatie gezegd hebben?
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>
Rustig en vriendelijk aangeven waarom de allochtoon mijns inziens de beste kandidaat is. En vervolgens vragen aan Brinker met welke argumenten van mij hij het niet eens is.
Dus: in gesprek blijven, en zelf open en rustig blijven, en niet reageren op persoonlijke aanvallen ('je verstaat je vak niet').
Wie heeft hem aangenomen en waarom? en waarom zit hij opeens in deze procedure en wat is nu zijn rol in de besluitvorming.