De baas moet het doen!

"Ja, en als Arjan zo doorgaat, dan loop ik naar de manager en die moet er dan wat van zeggen." "En hoe ga jij Arjan aanspreken dan?" "Dat ga ik niet doen, want hij kan toch nagaan dat zijn gedrag niet handig is. Dat weet je toch; dat doe je toch niet?" "Dus Arjan is helderziend?" "Kom nou; elk normaal mens weet dat je

goede klanten niet voor elkaars neus wegkaapt. En hij werkt me ook helemaal niet in, terwijl dat de afspraak was. Hij negeert me gewoonweg en straks heb ik een slechte beoordeling!" "Wat denk je dat je manager tegen je zegt als je met dit probleem aankomt?" - stilte - ............ "Yvonne zal waarschijnlijk tegen me zeggen, dat ik het eerst met Arjan uit moet zoeken." "Waarschijnlijk wel ja."

Ander voorbeeld. Rosalie is met een accountmanager Marcel naar een klant geweest. Om onduidelijke redenen wordt Rosalie niet bij het bedrijf gedetacheerd. In eerste instantie laat de accountmanager weten dat het 'no big deal' is. Twee dagen later krijgt ze het verwijt, tussen neus en lippen door bij een ontmoeting in de wandelgang, dat ze de verkeerde kleding aan had getrokken en hoe ze het in haar hoofd had gehaald om roze laarzen aan te trekken naar het kennismakingsgesprek. Het gesprek had ze trouwens ook op een onhandige manier aangepakt; totaal onprofessioneel. De volgende dialoog ontstaat tijdens een intervisiebijeenkomst. "Marcel die negeer ik in het vervolg gewoon en ik ga hem een mail sturen over zijn onverwachte beschuldigingen en wat me daarin niet bevalt met een CC naar de manager. Dan weet de manager ook direct dat Marcel niet deugd; hij heeft me onvolledig ingelicht over het bedrijf." In koor: "NEE GEEN MAIL STUREN!!!" "Rosalie, welke boodschap geef jij met zo'n actie over jezelf af?" "Ja, kom zeg, ik heb mijn eigen stijl en dat ik wel of niet aangenomen wordt, heeft niets met kleding te maken." "De manager moet weten hoe Marcel met zijn mensen omgaat en wat doen aan zijn gedrag!" "Rosalie, met een mailactie laat je zien dat je zelf niet in staat bent om de dialoog met Marcel aan te gaan, je zoekt contact via een indirecte weg en dat geeft een manager te denken over jouw capaciteiten en attitude." "Het beste idee is om een volwassen gesprek met Marcel aan te gaan waarin je vertelt wat je dwars zit en hoe jij in het vervolg wilt samenwerken."  Rosalie slikte zichtbaar.

Misschien komen deze voorbeelden je overdreven voor. Helaas komen ze uit de praktijk. De namen zijn gefingeerd en de casuïstiek is licht aangepast. Het blijft kennelijk een lastige om collega's direct aan te spreken op gedrag.

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Wilga Janssen
Tja, laten we eerlijk zijn: feedback geven is vaak ook spannend. Je weet niet hoe de ander gaat reageren, hoe je daar zelf weer op reageert of het geen gevolgen voor je samenwerking heeft of voor je eigen imago. En zelf vind je feedback krijgen ook lang niet altijd gemakkelijk, toch? Risico's voldoende dus. Wat kan helpen om de sfeer meer feedback-rijp te maken:
- vraag zelf om feedback; je leer er van en  je maakt het de ander gemakkelijker om zelf ook feedback te vragen.
- geef veel vaker positieve feedback zodat die ene keer dat je kritische feedback wilt geven ook gemakkelijker ontvangen wordt. 
 - vraag hulp i.p.v. feedback: 'Het zou me helpen als je........' ; we willen elkaar best helpen zelfs als je je daarvoor anders moet gedragen. Bedank die ander vervolgens als hij/zij dat dan ook doet.