Talentmanagement houdt zich graag bezig met de parels van de organisatie, de talenten. Vlootschouwen, programma’s, coaches, niets is te dol. Want o, o, de war-on-talent komt eraan. Ondertussen zit Matige Maarten al een jaar of 7 in zijn functie de boel draaiende te houden. Zijn manager heeft profijt van zijn aanwezigheid (want hij houdt de boel draaiende) maar vernieuwing of stimulerend leiderschap zit er niet in en/of komt er niet uit.
De manager van Maarten pakt Maarten niet aan, geeft hem elk jaar een voldoende beoordeling, praat achter zijn rug over de performance gaps die Maarten overduidelijk heeft, zegt soms misschien moet je eens wat anders zoeken, Maarten.
Maar Maarten zit prima, zekerheid en voldoening uit die baan die hij al jaren naar eer en geweten op zijn manier doet, geen reden om te veranderen.
De manager van Maarten wordt ook niet aangesproken op nog steeds op zijn plek zitten van Matige Maarten, want ook zijn manager vindt Maarten wel een probleem, maar ja, je kan niet alles aanpakken en hij heeft toch wel nuttige kennis.
Dan opeens is de koek toch op. Een nieuwe wind, een verandertraject, maar Maarten Moet Aangepakt. En omdat zijn dossier op orde is (categorie Niets-Aan-De-Hand) moet er flink gedokt worden. Maarten weet overigens niet wat hem overkomt en is boos en zeer teleurgesteld en werkt niet mee.
De hamvraag is: waar komt dat geld vandaan? Antwoord: uit een of ander HR potje. Maar daar zou het niet vandaan moeten komen.
De enige juiste bron ervoor is uit de variabele beloning of bonus van de manager van Maarten. Kosten maken = kosten dragen. Wie de schuld heeft, trekke zijn portemonnee.
En niet de gemiddelde goed presterende werknemer die daardoor geen opleiding meer kan volgen, want “daar is geen budget voor”.
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>