De een wil absoluut geen seksuele gevoelens op de werkplek. De ander vindt dat maar hypocriet (zie ook www.bertblog.nl, ‘Vreemdgangersweer’). ‘Het is er toch; je kan je hoofd wel in het zand steken maar daar wordt het niet minder van.’ Hoe dan ook: er wordt weinig over gesproken. In deze rubriek zullen wij met de lezer samen onderzoeken waar de grenzen liggen van seksualiteit op het werk. We willen dat integer doen, om jonge bazen vanuit de ervaring handvatten te geven om dit soort zaken te begeleiden. Mensen die op dit gebied iets hebben meegemaakt, zijn van harte uitgenodigd hun ervaringen op te schrijven en naar ondergetekende op te sturen. Dat kan naar pitcher.support@hetnet.nl
Leonie, medewerker van een groot ziekenhuis had een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Ze bleef vaak langer werken dan noodzakelijk om de dingen af te krijgen, en sliep slecht als iemand tekort was gekomen.
Er was een hoge werkdruk. Te weinig mensen, een slechte planning waardoor teveel collega’s tegelijkertijd vrij waren (en Leonie haar verlofdag verschoof), zwangerschapsverlof, kortom: alles kwam op Leonie neer.
Toen ze naar haar begripvolle en gevoelige 45-jarige manager Eric ging, nam die behoorlijk de tijd voor haar. ‘ Ik zal vandaag eens wat verder met je gaan dan gewoonlijk.’ zei hij.
Ze mocht gaan zitten en hij stelde voor om eerst wat yoga-oefeningen te doen. Dat vond ze vreemd, maar het verlichtte haar stress. Vervolgens stond hij op en vroeg of hij haar een schoudermassage mocht geven. Ze lachte een beetje ongemakkelijk en vroeg of dat niet een beetje te ver ging.
Hij overtuigde haar van zijn goede bedoeling. De massage vond ze vervolgens voortreffelijk.
‘Dit is een oosterse massagetechniek’ zei hij ‘Wat ik bij jou zie, is dat je erg gevoelig voor spiritualiteit bent. Ik zou je willen aanraden om eens met me mee te gaan naar een tantra- of meditatie-avond. Dan ben je beter opgewassen tegen die werkdruk. Ook geef ik je het telefoonnummer van een aura-healer, want er zit een gat in je aura.’
Gaat dit te ver of niet?
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>
Kortom foute boel.
Wat hij wel had kunnen zeggen: dit is een mogelijkheid, voor mij werkt het, hier is de info, en beslis zelf. En haar aanraden ook verder te kijken!
Leonie, medewerker van een groot ziekenhuis had een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Ze bleef vaak langer werken dan noodzakelijk om de dingen af te krijgen, en sliep slecht als iemand tekort was gekomen.
Er was een hoge werkdruk. Te weinig mensen, een slechte planning waardoor teveel collega’s tegelijkertijd vrij waren (en Leonie haar verlofdag verschoof), zwangerschapsverlof, kortom: alles kwam op Leonie neer.
Toen ze naar haar begripvolle en gevoelige 45-jarige manager Eric ging, nam die behoorlijk de tijd voor haar. ‘ Ik zal vandaag eens wat verder met je gaan dan gewoonlijk.’ zei hij.
Ze mocht gaan zitten en hij stelde voor om eerst wat yoga-oefeningen te doen. Dat vond ze vreemd, maar het verlichtte haar stress. Vervolgens stond hij op en vroeg of ze samen zouden kunnen gaan bidden. Ze lachte een beetje ongemakkelijk en vroeg of dat niet een beetje te ver ging.
Hij overtuigde haar van zijn goede bedoeling. Het gebed vond ze vervolgens voortreffelijk.
‘Dit is een katholiek rozenkransgebed zei hij ‘Wat ik bij jou zie, is dat je erg gevoelig voor spiritualiteit bent. Ik zou je willen aanraden om eens met me mee te gaan naar een gebedsdienst- of eucharistieviering. Dan ben je beter opgewassen tegen die werkdruk. Ook geef ik je het telefoonnummer van een priester, je kunt bij hem je zonden biechten.’
Gaat dit te ver of niet?
Daarnaast kan hij Leonie natuurlijk wel vrijblijvend wijzen op zaken als yoga e.d., maar massages op het werk door de direct leidinggevende kan echt niet vanwege de hierarchische relatie.
Wil de leidinggevende zuiver blijven zou Erik haar probleem met stress bespreekbaar kunnen maken. Als verantwoordelijke manager kan hij zijn persoonlijke en functionele betrokkenheid uiten doot het hebben over de werklast (hoe aan te passen) of eventueel kunnen doorverwijzen
naar de Arbo dienst, huisarts, of cursus time-management/ stressmanagement of naar een spiritueel begeleider en/of therapeut.
er is sprake van een hierarchische werkrelatie.
Indien het initiatief van het gesprek over massage, tantra en andere spirituele vormen vanuit een actieve kennis en interesse van Leonie zou gaan, en er is een meer vriendschappelijke persoonlijke relatie, zou je nog twijfels kunnen hebben of het zuiver kan blijven.
Nu echter zit Erik duidelijk de grenzen van zijn medewerkster te 'forceren', waarbij de hierarichie in de werkrelatie in combinatie van de onzekerheid van de werkneemster op dit gebied de zuivere keuzemogrlijkheid vertroebeld.
De werknemster Leonie heeft dus al een probleem met stellen van grenzen, en juist dit patroon wordt nu al dan niet goed bedoeld op ingespeeld.
Daarnaast speelt Erik juridisch gezien gevaarlijk 'spel', want er kan achteraf (na bv gepsrek met Leonie en een vreindin die sexueel geintimideerd is) een verkeerde intepretatie ontstaan en de aanklacht van ongewenste intimiteiten is onderweg.
Daarnaast kan Erik ook nog eens zijn gezag ondermijnen om ingedeeld te worden in de categorie 'Zweverig en vaag', aangezien het spirituele toch een voor veel mensen vaag begrip is. Leonie kan juist vanuit haar onzekerheid makkelijke 'prooi' zijn van gekleurde invloeden in haar personoljke kring, waar je maar moet afwachten hoe dat uitpakt.
het lijkt misschien ver gezocht, maar het is mijn ervaring uit de praktijk.
Voor the open minded people onder ons zal deze situatie overigens geen probleem zijn. Elkaar lekker helpen, what's wrong?
Buiten de omarmingen bij verjaardagen en klopjes op arm, rug en hoofd, is lichamelijk contact al gauw "niet bij het werk horend" en dus link.
Sexuele intimidaties behoren tot een onderwerp dat steeds meer de aandacht krijgt en vraagt. Wat mij betreft behoort dit niet tot de gedoogsfeer en moeten de lijnen steeds haarscherp worden afgebakend.
Ieder bedrijf zou daarop een schriftelijk vastgelegd beleid moeten hebben verbonden aan een soort klokkenluidersregeling, dwz. er moet een vertrouwenspersoon zijn waar zonder afbreuk melding kan worden gemaakt.
Hylke A. Vinkeles Melchers
Ik heb zelf als manager wel eens een teamlid een training aangeraden, die ik zelf gedaan had. Maar wel duidelijk gemaakt, dat dat zijn beslissing is.
"persoonlijk" en de "grenzen".
Wat Eric kan lukt velen onder ons. Dit hiet boven gesteld is geen intimidatie zolang er geen druk op staat.
Maar idd je zou zelf zo ver kunnen gaan dat je eigelijk spirtueel een soort huis vrede breukt pleegt. Dit door te ongewenst te gaan zitten voelen wat andere voelen en erd dan misbruik van maken.
(Als je dit zou doen krijg je wel direct door dat het niet klopt wat je doet en de pijn is niet fijn! Tevens moet je het allemaal maar begrijpen want kan je dit wel aan.)
Zelf kan ik vaak aardig dichtbij anderen komen. Zonder dat zij daar echt onheil in zien. Soms onstaan er dan wat gelijke gevoelens, ja ...zelfs lust "sexueel" of liefde. Ook lukt het aardig om mensen zegmaar te raden wat denken of beter te voelen waar ze mee zitten.
Dit is allemaal niet erg zolang je dat bij die mensen laat.
Zij moeten zelf zegen "ik heb hulp nodig, mag ik jou vragen"
Het vertouwen en gevoel te hebben dat iemand hun heel goed kan begrijpen is al genoeg. Daar moet Eric het dan wel bij laten. Mits Leonie meer toe staat of vraagt.
Wat de werk relatie is heeft er niets mee te maken. Daar heb rationele afspraken heb zoals niet rommelen onder het werk. En is flirten dan ook verboden?
Groeten
Wickie