Ik kreeg een mail met het volgende verhaal van een lezeres. ‘Misschien is het iets voor Jongebazen. Op mijn werk loopt een dame rond, die niets verhullende kleding draagt tijdens warme zomerdagen. Het hele jaar is ze goed en classy gekleed, maar in de zomer neemt ze het niet zo nauw met de zeden. Witte, doorzichtige jurkjes, rode lingerie eronder, wel erg hoge hakken aan haar laarzen. Erg sexy dus. Nu vind ik het prima dat mensen zich zo privé kleden, maar als vrouw voel ik me er ongemakkelijk onder op mijn werk. Ik wil door mijn collega’s niet preuts gevonden worden en dat ben ik trouwens ook helemaal niet. Maar doordat zij er bij loopt als een vamp, kan het gebeuren dat ze mij truttig vinden. Ik merk ook dat er alleen nog maar aandacht voor haar is, en dat vind ik eerlijk gezegd ook lastig. Beetje stom misschien, maar het is zo.
Ik ben niet het type dat van haar hart een moordkuil maakt, dus heb ik het aangekaart bij mijn leidinggevende. En dat is waarom ik jullie schrijf. Hij reageerde namelijk nogal eigenaardig. Hij begon te lachen en zei dat ik niet zo jaloers moest doen, omdat daar geen enkele reden toe was. Van die reactie begreep ik niets.
Hij moet mij toch beschermen in dit soort omstandigheden? Ik ben benieuwd wat lezers van jongebazen.nl hiervan vinden.’ Graag jullie reactie. Hoe had de leidinggevende zich moeten opstellen?
Bert Overbeek geeft op 2o september een nieuwe workshop over het brein en veranderingen, zie: http://www.jongebazen.nl/verandermanagement/workshop-voor-managers-trainers-en-coaches-over-het-brein Managers en adviseurs kunnen hier snel hun kennis bijspijkeren over het onderwerp.
Bert (pitchersupport.com) twittert op Goeroetweets. Het nieuwe productaanbod van zijn organisatie vind je hier: http://www.pitchersupport.com/blogs/?logout=1
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>
Ik hoor allereerst een behoefte aan kleding voorschriften in de organisatie. Van ongeschoren oksels (m/v) tot weinig aan fantasie overlatende t-shirts (m/v), een richtlijn kan enorm veel ongemakken voorkomen op de werkvloer en tevens zorgen dat de organisatie op de juiste manier wordt neergezet door het personeel.
De reactie van de leidinggevende eigenaardig? Buitengewoon onprofessioneel zou ik het noemen en het getuigt niet echt van competentie. Het probleem terug leggen zonder in te gaan op de boodschap? Dat is geen leiding geven, dat is vluchten voor verantwoordelijkheid. Jammer hoor!
Wel ben ik van mening dat de briefschrijfster ook wat werk te verrichten heeft in deze zaak. "Maar doordat zij er bij loopt als een vamp, kan het gebeuren dat ze mij truttig vinden." Heb je dat getoetst bij je collega's? Vinden ze je nu truttig? Vast niet!
"Ik merk ook dat er alleen nog maar aandacht voor haar is, en dat vind ik eerlijk gezegd ook lastig." Ja... dat is gewoon ronduit... eh... niet zo leuk. Maar waarom niet met deze dame een kop koffie drinken en uitzoeken wat haar motivatie is, wat het met haar doet en wat ze ermee hoopt te bereiken. Misschien is deze dame zich er niet van bewust of ... kun jij hier nog iets heel moois van opsteken.
Dat deze dame komt klagen over de kleding van een andere dame, is daar een voorbeeld van.
Moeten we terug naar een kantooruniform, alleen maar om deze gevoelens aan te pakken?
Ik denk, dat als dames zich leuk kleden, dit de werksfeer ten goede komt.
En daarbij staat het vrij om hier al dan niet aan mee te doen.
De reactie van de leidinggevende is vreemd, maar niet bijzonder. Een NL-manager denkt wel 2x na voor hij/zij zich op het gladde ijs van discriminatie, emancipatie en privéaangelegenheden begeeft. Bovendien loopt zo'n leidinggevende de kans het stempeltje 'pietlut' te krijgen.
Dit type thema's leiden zelden tot win-win situaties en sudderen vaak door tot ver voorbij de Kerstborrel. En dan is het onderwerp al lang achterhaald............... Het lijkt mij in dit geval dan ook meer iets voor collega's onderling dan een 'bazen' thema. Zomers in Nederland duren ook nooit erg lang.
Wat een bijzondere reaktie. Er zijn ook veel cliché's over mannen op het werk maar daar gaat deze case niet over. Het gaat over integriteit op het werk: welke afspraken maak je met elkaar, wat verwacht je van elkaar. Ik ben het volledig met Elisabeth eens dat er op dat gebied iets ontbreekt in de werksituatie in deze case en dat de leidinggevende onbewust onbekwaam is.
En de medewerker misschien?
Een Pavlov-reactie van velen op het moment dat het niet zint, is direct naar de leidinggevenden lopen/wijzen. Zo van 'papa/mama help, red mij!' of daar moeten ze (de bazen) iets aan doen. Vervolgens moeten er allemaal nieuwe regels/voorschriften, etc. komen...
De reactie van de LG in deze case is misschien wat knurftig, maar hij had ook kunnen vragen of de vrouw in kwestie al haar collega er persoonlijk op heeft aangesproken? Zeker omdat ze van haar hart geen moordkuil maakt.
Wat is er mis met het direct aanspreken van mensen die het betreffen? Kom je er samen niet uit, dan is de weg naar de leiding altijd nog een optie...
Sexy kleding, ook dat lossen we samen wel op!
Bij non-profit zou iemand hier op aangesproken worden, in de kinderopvang worden leidsters op hun zomerkleding aangesproken. U bent hier aan het werk. U bevindt zich niet in het uitgaansleven.
Het feit dat de mannelijke populatie ervan opgewonden raakt en hun Marilyn Monroe momentje in stand willen houden op het werk, zegt ook wat. Inclusief de baas.
Ik zou de mevrouw in kwestie de meer de ludieke kant of morele superioriteit strategie willen aanraden: vragen aan de dame of ze niet weet dat moment Fel Oranje Underwear in de aanbieding is? Wanneer ze van plan is topless op het werk te verschijnen, of in wet T-shirt? Of ze al een cursus bij paaldansen.nl heeft gevolgd? Vraag is waarom deze dame een zomer-fetisch heeft en niet in de winter, dat maakt me wel nieuswgierig. Etc………… Sites van mooi ondergoed……….Of meer kinky aanraden? Maw: maak het groter, overdrijf.
Ik zou ook bij HRM even kijken wat de huisregels inzake professionaliteit zijn. En tegen de baas zeggen: is dat een professionele reactie van je? Dat je zegt dat ik jaloers ben? Neem je het probleem niet serieus? Moet ik jouw reactie serieus nemen nu?
En last but not least: ik zou me als die vrouw de gehele zomer in dichte, maar leuke bloezen, coltruien etc……...hijsen. En de Jacqueline Kennedy strategie: power dressing met smaak.
Stijg hier aub bovenuit. Maak je niet druk dus. Diep in hart vinden mannen te sexy dames niet echt ok als collega.
En last but not least: onderzoek ook je mogelijke eigen ongenoegen. Zou je ook dat soort aandacht willen? Dan zit er niets anders op om bij het personeelsfeest een persiflage te doen op het geheel. Of zelf toch ook eens wat knoopjes los te gooien en vragen wanneer de heren nu eens met goeie string aan op het werk verschijnen, of iets meer David Beckam achtig zouden gaan doen. Succes ermee.
Als dat je probleem is en je motivatie om er wat van te zeggen, dan vind ik het niet heel erg verbazend dat de baas er lacherig op reageert. Onprofessioneel, dat wel, maar niet heel erg verbazend.
Het lijkt me verstandig om er zo veel mogelijk boven te staan. Dat een andere vrouw zich als vamp kleedt zegt niks over jou. Dikke kans dat de mannelijke collega's het reuze interessant vinden, maar haar minder serieus gaan nemen als collega. Daar heb je als zakelijk geklede vrouw alleen maar voordeel van.
Als de kleding en de reacties daarop een negatieve invloed hebben op overleg en taken die gedaan moeten worden zeg dáár dan wat van. Maar dan moet de insteek van het gesprek zijn dat het werk er onder lijdt, niet dat jij gaat twijfelen aan je eigen attentiewaarde. Dat komt niet erg sterk en professioneel over.
(edit: zie nu pas aan de reacties dat het een oude case is. Nou ja, hij stond in een nieuwsbrief van vandaag, dus ik laat het maar staan)
Ik ben een keer bij mijn vorige werkgever op het werk verschenen op zweedse klompen, korte broek en t-shirt. Dit leidde tot veel reacties bij het management en collega's. Een week later heb ik op het intranet een artikel geschreven over Personal Branding. Hilarische reacties, mooi in de picture bij het management en 2 x per jaar een korte broeken dag op het werk. Ik moet toegeven dat laatste ziet er bij sommigen niet uit.
De hoofdvraag hier luidt: "Moet de leidinggevende mij beschermen?" en "Zijn dit specifieke omstandigheden" ?
Veel van bovenstaande reacties zijn oordelen. Ergens staat een leuke provocatieve ...
Non-oordelend kom ik tot de volgende vragen (die (smile) altijd richtinggevend zijn):
@ heeft sociaal klimaat effect op te halen doelstellingen?
@ wanneer staat (metaforisch) een leidinggevende 'voor' zijn/haar medewerkers?
@ komt groei (persoonlijke-; organisatorische-; functionele -) voort uit frictie?
@ kies je voor betrokkenheid of distantie?
@ onderken je verschillende posities en motieven?
@ ligt startende empowerment binnen of buiten het individu of de groep?
@ welke reflectie heeft zich hier vertaald in vragen?
@ maken we man/vrouw percepties waardevrij zichtbaar of is dat onmogelijk?
@ ...... hier staat de ruimte voor de niet gestelde vraag: blijf (ook naar jezelf) luisteren!
@ is hier nog iets aan te redden?