Intuitie is een prachtig woord. Velen hebben het er over, maar wie weet wat het is? Heeft het iets te maken met stemmen in je hoofd, een magisch oog, een zevende zintuig, adviezen uit het niets, of is het, zoals een oude definitie van intuitie beschrijft: de samenwerking van kennis en ervaring? Om een goed beeld te krijgen, moeten we een beetje weten hoe het met de hersenen zit. Lezen dus…
Rosa is stafmedewerkster in een grote organisatie. Ze is een intelligente en aantrekkelijke vrouw die vaker dan haar lief is te maken heeft met dubbelzinnige opmerkingen van mannelijke collega’s. ‘Ik zou naar een klachtencommissie kunnen gaan, maar dat doe ik liever niet. Dat blaast de boel nogal op. Bovendien is het allemaal erg subtiel. Het is allemaal net niet over de rand. En ja, ik laat ook te weinig zien van mijn ergernis. En misschien zie ik het wel verkeerd. Dat kan toch?’
Als het slecht gaat met een onderneming, is een ingrijpende verandering noodzakelijk. Dan moet je geen zachte heelmeesters hebben. Je hebt directieve mannen en vrouwen nodig die de harde hand niet schuwen. Het is te vergelijken met een chirurgische ingreep. Soms is snijden noodzakelijk. En natuurlijk schreeuwt de patient dan. In dit verband kunnen we iets leren van de situatie bij Ajax.
Veel is te bereiken door de schouders er eens lekker onder te zetten. Maar dan nog kan het lelijk misgaan, zagen we tijdens de Olympische Spelen in Turijn. ‘ Onze jongens’ schaatsten tijdens de ploegenachtervolging fantastisch. Ze waren op weg naar goud. Het ging soepel en licht. Het succes gloorde aan de meet. Maar toen…
Het is absoluut niet denkbeeldig dat we over een of twee decennia mensen gaan aannemen op basis van hersenscans. Die zullen ons veel meer vertellen dan assessments en psychologische tests, bijvoorbeeld over kwaliteiten van mensen in bepaalde werkomstandigheden. Je kunt je voorstellen dat dergelijke scans straks waardevolle diensten kunnen bewijzen bij werving en selectie of loopbaanprognoses.
Arjan Schep heeft vier jaar lang voor de Bloemenveiling Aalsmeer gewerkt. Hij nam er deel aan het Young Potentials-traject en werkte in drie functies. Onlangs ging hij naar China. Deel 3 van zijn verhaal. (Deel 2 staat hieronder.)
Arjan Schep heeft vier jaar lang voor de Bloemenveiling Aalsmeer gewerkt. Hij nam er deel aan het Young Potentials-traject en werkte in drie functies. Onlangs ging hij naar Guangzhou in China (foto hiernaast). Deel 2 van zijn verhaal. (Deel 1 staat hieronder.)
Arjan Schep heeft vier jaar lang voor de Bloemenveiling Aalsmeer gewerkt. Hij nam er deel aan het Young Potentials-traject en werkte in drie functies. Onlangs ging hij naar Guangzhou in China. Zijn verhaal.
‘ De VBA heeft het talent om haar mensen lang vast te houden, vijftien jaar dienstverband is eerder regel dan uitzondering. Ik heb er gewerkt als Areamanager Import, projectmanager Import en projectmanager Corporate eBusiness en had veel contact gehad met kwekers en kopers. Ik ben eigenwijs geweest, goed bezig geweest, soms teveel aanwezig geweest, met het welzijn van de VBA bezig geweest en met mijn eigen toekomst bezig geweest. Toen was het klaar. Ik wilde een andere omgeving, ik wilde internationaal, ik wilde minder regels en formulieren. Even geen Nederland meer. Ik vond een andere baan, in China!’
Hieronder een paar impressies van Arjan.
Is het waar? Hebben mannen van 30 te weinig aandacht voor hun gevoelens? Is succes op het werk het enige dat telt? Vergeten ze hun gezin? Is hun liefdesleven saai? Voelen ze zich uiteindelijk toch te verantwoordelijk voor de materiele kant van het gezinsbestaan? Hoe ver zijn we eigenlijk in werkelijkheid verwijderd van de jachtvelden van onze voorvaderen?
Wat bezielt mensen toch om, onder het mom van vrije meningsuiting, anderen te bespotten vanwege hun overtuiging? Ik vind het net zo onhandig als teamleiders die het nodig vinden om hun opstandige medewerkers voor joker te zetten in werkoverleg. Want wie heeft er uiteindelijk het meeste last van?
