Bert Overbeek

De een wil absoluut geen seksuele gevoelens op de werkplek. De ander vindt dat maar hypocriet (zie ook www.bertblog.nl, ‘Vreemdgangersweer’). ‘Het is er toch; je kan je hoofd wel in het zand steken maar daar wordt het niet minder van.’  Hoe dan ook: er wordt weinig over gesproken. In deze rubriek zullen wij met de lezer samen onderzoeken waar de grenzen liggen van seksualiteit op het werk. We willen dat integer doen, om jonge bazen vanuit de ervaring handvatten te geven om dit soort zaken te begeleiden. Mensen die op dit gebied iets hebben meegemaakt, zijn van harte uitgenodigd hun ervaringen op te schrijven en naar ondergetekende op te sturen. Dat kan naar pitcher.support@hetnet.nl

Onze pleidooien voor het betrekken van het brein bij leerprocessen zijn niet zonder gevolg gebleven. Hoewel wij niet de arrogantie hebben, dat wij vakbroeders tot iets nieuws stimuleren, willen wij er toch op wijzen (anders vergeet u het) dat wij ons al lang voor dit thema beijveren; u zou dit kunnen natrekken op onze artikelen van een jaar geleden op ManagementSite. Het doet ons dan ook goed dat NVO-2 op 1 juni op landgoed De Horst een dag over leren en het brein organiseert (‘Breinlink’). Wij juichen dit toe, vinden dit een revolutionaire ontwikkeling en zullen er zeker een bezoek brengen. Hulde, NVO-2!

Martine Vos vraagt zich af wat de toegevoegde waarde is van managers. ‘ Jonge bazen, oude bazen, het zal allemaal wel, maar wat doen ze nou helemaal? Wat is hun toegevoegde waarde? Je hoort mensen vaak klagen over de toegevoegde waarde van managers, en tegelijkertijd vestigen ze wel hun hoop op deze categorie, zeker als deze nog niet in dienst zijn. “We krijgen een nieuwe Commerciele Manager, die krijgt dit wel van de grond”

Mensen die niet lekker zitten, lekker laten zitten? Of hebben organisaties ook een verantwoordelijkheid om een situatie te scheppen, waardoor werknemers gemakkelijker van functie veranderen? De pogingen om het ontslagrecht te versoepelen, zijn stappen in een richting, maar is er misschien meer mogelijk?

Er is een fenomeen dat een aantal professionele weblogs plaagt. Dit fenomeen heet ´trollen´. Ze zijn nu ook op www.jongebazen.nl te vinden. Ze hebben maar een doel: een weblog met een fatsoenlijk karakter met allerlei teksten oninteressant maken. Uiteraard gebeurt dit onder een pseudoniem.

U herkent ze aan overmatig veel postings. Ook stellen ze de uitgangspunten of initiatieven van een weblog ter discussie. Ze deinzen er niet voor terug om een persoonlijke aanval te doen op lezers en redacteuren. Het lijkt op ´stalken´ en op graffiti.

Wij hopen dat u teksten die de weblog ´vervuilen´kunt negeren. Ondertussen zullen wij proberen ze consequent te blijven verwijderen. Excuses voor het ongemak.

Evolutionair gezien is de stap van de jachtvelden naar de kantoortuin niet van de ene op de andere dag gemaakt. Het heeft wel even geduurd. Alleen hebben onze hersenen het tempo niet kunnen bijhouden. Met name de hersendelen die de boel rationeel onder controle moeten houden zijn te weinig ontwikkeld. Onze emotionele, motorische en zintuiglijke kernen winnen het royaal van die delen. De vraag is of dat erg is.

Op de marketingafdeling van een groot Amsterdams bedrijf heerst de hectiek met straffe hand. De ene opdracht na de andere komt binnen, en er moeten snel mensen worden aangenomen. Het bedrijf regelt dat en een van de mensen die wordt aangenomen is Johan. Hij werkt hard en wordt gewaardeerd door zijn collega’s, totdat hij plotseling een punt maakt van het ruwe taalgebruik op de afdeling

De een wil absoluut geen seksuele gevoelens op de werkplek. De ander vindt dat maar hypocriet. ‘Het is er toch; je kan je hoofd wel in het zand steken maar daar wordt het niet minder van.’  Hoe dan ook: er wordt weinig over gesproken. In deze rubriek zullen wij met de lezer samen onderzoeken waar de grenzen liggen van seksualiteit op het werk. We willen dat integer doen, om jonge bazen vanuit de ervaring handvatten te geven om dit soort zaken te begeleiden. In deel 1 gaat het over ‘ blote posters op de werkplek’.

In het bedrijfsleven zijn pakken een onmisbare factor. Alle belangrijke mannen uit het bedrijfsleven dragen het kostuum driedelig en met das. Interessant om eens naar iemand te luisteren die helemaal niets met kostuums heeft. Schrijfster Margriet Breet (foto) lucht haar hart in een verhaal, dat ze vandaag op haar eigen weblog heeft geplaatst (www.margrietbreet.nl) We zijn benieuwd naar uw reactie.

De luchtvaartwetgeving verlangt dat van iedere reparatie een rapport wordt opgemaakt. Dat rapport heet een quality manual. Als er een ongeluk gebeurt, en het quality manual ontbreekt is er een probleem. Dan hebben de hangars hun poorten te sluiten; soms voor meerdere weken. Het zal duidelijk zijn dat dit een hoop geld kost.