Depressie
Een fase waarin duidelijk wordt dat de verandering er echt gaat komen of dat aan de nieuwe werkwijze niet te ontsnappen valt. Er is echt maar één werkelijkheid: meegaan in het nieuwe.
De depressie bestaat eruit dat werknemers kunnen treuren om het verlies van het oude vertrouwde. Dat kan gaan om afscheid nemen van collega’s, de werkwijze of het logo en identiteit van het bedrijf waar ze werken.
Marchanderen
Een fase waarin getracht wordt onder de werkelijkheid uit te komen. Of deze naar eigen hand te zetten door oude gewoontepatronen zo snel mogelijk in de nieuwe werkwijze te integreren. Er bestaat een onderscheid bij marchanderen tussen het nog uitvoeren van de verandering en de het al ingevoerd zijn van de verandering.
Woede
Het bericht over de verandering blijkt waar te zijn en iedereen krijgt met de gevolgen daarvan te maken. Langzaam wordt de irritatie, ergernis en woede zichtbaar. In managementliteratuur heet dit ‘weerstand tegen verandering’. Verschillende afweermechanismen worden in stelling gebracht. Medewerkers voelen zich absoluut nog niet betrokken bij het probleem en ontkennen de noodzaak tot de verandering. Verontwaardiging kan zich als volgt uiten:
Schok en ontkenning
Bij de ontkenningsfase lijkt het erop of de boodschap over verandering het bewustzijn van de medewerkers niet binnen kan komen. Ze zijn dan ook niet in staat om de informatie te reproduceren. De ontkenning uit zich in zinnen als: Ja, ze willen reorganiseren, maar je weet hoe dat gaat bij ons: grote plannen waar nooit iets van terecht komt!” Het zal mijn tijd wel duren en ook deze wind waait wel weer over.”
“Het is tijd om af te stappen van het idee dat mensen zondermeer de draad weer kunnen oppakken en een nieuwe start kunnen maken, na een reorganisatie, afslankrondes of afscheid van collega’s, waarmee ze jarenlang plezierig hebben samengewerkt. Onderschat wordt welke psychische effecten dat heeft op degenen die hun baan behouden. Achterblijvers raken een deel van hetgeen vertrouwd is kwijt en kunnen zich verloren voelen.
Beste lezer, vandaag gaan we niet op trektocht door India maar door accountmanagersland. In dit land horen hun assistenten namelijk tot een andere bloedgroep of kaste. Zo blijkt maar al te vaak.
Jean is manager van een afdeling waar zo’n tachtig mensen werkzaam zijn. Eén van de klachten vanuit het magazijn is, dat hij zijn mensen nooit bezoekt en geen aandacht heeft voor wat er speelt. Als de output achterblijft, dan komt hij wel brullend de werkvloer op.
Vandaag viel mijn oog op een de wekelijkse, volgens mij volstrekt overbodige, peilingen. Partij X heeft een zeteltje ingeleverd en partij Y ook. Zouden ze daar in Den Haag nou buikpijn van krijgen met de Europese verkiezingen, begin juni dit jaar, in het vooruitzicht?
Een paar weken geleden nam ik de beslissing om van een weekabonnement op mijn geliefde krant over te stappen naar een weekendabonnement. Al die nare berichten ben ik – tijdelijk(?) – spuugzat. Veertien dagen geleden ging de nieuwe
Het volgende verhaal speelt zich zo’n 10 jaar geleden af in een conferentieoord waar trainees in dienst van een grote organisatie werden opgeleid. De hoofdtrainer was een zéér pittige dame van in de vijftig die goede contacten met het personeel van het oord onderhield. En daar had ze een goede reden voor.
