Hersengedoe: gaan scans bepalen wie we aannemen?

Er is in managementland nog maar weinig gedaan met het brein. Terwijl recente kennis van dat brein een nieuw antwoord geeft op vragen als waarom de een gemakkelijker verandert dan de ander, waarom de een rustig is en de ander druk, waarin vrouwen en mannen verschillen en hoe je mensen op je afdelingen goed kunt laten presteren. Waarom gebeurt er in managementland toch zo weinig op dit gebied?

Oder andere omdat het de consultancy-, assessment-, bedrijfsopleidings- en trainingsinstituten niet lukt om een slag te maken op dit terrein. Over het algemeen zorgen zij voor psychologische kennis in bedrijven. Maar je ziet dat er veel oude modellen worden gebruikt. Vaak zijn dat modellen die aan cognitieve therapie zijn ontleend. Soms ook aan psychoanalyse of zelfs aan spiritualiteit.

Coaches gebruiken dit soort modellen ook. Op basis van recent onderzoek is de vraag van belang of deze modellen nog houdbaar zijn. Buiten het bedrijfsleven wordt erg veel gepompt in hersenonderzoek. Waarom stellen bedrijven geen mensen aan die meer inzicht geven in het brein? Het zal ongetwijfeld tot een beter aanname- en opnamebeleid leiden. Kostenbesparend op termijn.

Want scans zullen steeds beter kunnen voorspellen in welke vakgebieden goed zijn. En door beperkingen van mensen te kennen, weten we ook waar we wie kunnen veranderen en hoeveel tijd dat in beslag neemt. Dit is overigens toekomstmuziek. Maar wie mee wil in die discussie kan de boeken ‘Wij zijn het brein’ van Dick Swaab en ‘Het sturende brein’ van Elkhonon Goldberg vast lezen. Zeker voor onderwijskundigen en trainers in dit een ‘must’.

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Aldo van Duivenboden
Lid sinds 2011
Wat een akelig mensbeeld. Nog meer nadruk leggen op het reduceren van onzekerheid over mensen? De wens om in control te zijn en de verantwoordelijkheid voor het aannemen van de verkeerde manager of medewerker verleggen naar "het model" ?
Waarom kostenreductie als belangrijkste drijfveer? Wie wil dat en waarom? Waarom geen nadruk op waardevergroting, geluksmaximalisatie om er een paar te noemen?
Mensen zijn naar mijn bescheiden mening echt te groot om in modellen vast te leggen en gedrag te voorspellen. Ik zou ook zeker niet in zo'n organisatie willen werken, als voorspelbare productiefactor. Het beeld van de intensieve menshouderij dringt zich op.
De mooiste zaken in het leven komen voort uit onvoorspelbare, onverwachte gebeurtenissen en ingevingen en mensen die het voorspelbare doorbreken. Ik pleit daarom juist voor vermindering van modellen en procedures zodat we terug kunnen gaan naar "gewone" menselijke verhoudingen waarin het onvoorspelbare juist de energie en pret geeft.

Aldo van Duivenboden
http://www.pulsarconsulting.nl
Mark Duivesteijn
Maar geven die scans/onderzoeken aan hoe de toestand van een persoon is op het moment dat deze scan wordt gemaakt? Of geven deze scans/onderzoeken ook aan in welke mate een persoon hier nog in kan veranderen/groeien?

Niet alleen is het erg confronterend voor de persoon die hieraan mee (moet) doen, ik vraag me af hoe men hier ethisch gezien tegenaan kijkt. Dit kan een reden zijn dat de implementatie van dit soort technieken lange tijd uitgesteld zal worden.

Het hele spelletje van jezelf verkopen verdwijnt da, wat inderdaad kosten besparend kan zijn aangezien je naar alle waarschijnlijkheid iemand aanneemt die beter bij de baan past. Wat op zich niet erg zou moeten zijn in mijn ogen, maar je wordt dan wel weer in een hokje geplaatst waar veel mensen iets tegen hebben. En in welke mate zal dit de werksfeer en werkdruk veranderen? Allemaal vragen waar ik meteen aan denk als ik dit lees.