Zijn MT-mannen horken of snappen vrouwen iets niet?

Het mag een cliché zijn, en Peter van Straaten heeft er zeer grappige tekeningen over gemaakt, maar het komt nog steeds voor en het moet nu eindelijk eens ophouden. Onlangs weer gezien. In een Management Team zijn gedurende een uur alleen de zes mannen aan het woord geweest. Op het moment dat de enige vrouw, een HRM'er, het woord neemt, beginnen de mannen onderonsjes met elkaar over andere onderwerpen...

Het mag een cliché zijn, en Peter van Straaten heeft er zeer grappige tekeningen over gemaakt, maar het komt nog steeds voor en het moet nu eindelijk eens ophouden. Onlangs weer gezien. In een Management Team zijn gedurende een uur alleen de zes mannen aan het woord geweest.

Op het moment dat de enige vrouw, een HRM'er,  het woord neemt, beginnen de mannen onderonsjes met elkaar over andere onderwerpen, maken korte notities over de onderwerpen die de revu hebben gepasseerd, tikken met hun vingers of gaan even naar het toilet. Zeer genant om te zien.

De vrouw bleef moedig doorpraten. Achteraf vroeg ik de betrokken MT-leden waarom ze dat deden. De meesten hadden geen idee dat ze het deden! De vrouw verzuchtte dat het altijd zo ging, en dat ze ermee had leren leven. Ze had besloten om gewoon haar verhaal te doen en door te praten als haar collega's niet luisterden. 

Ze begon er wel steeds meer tegen op te zien. Alleen de directeur had een opvallend standpunt.

‘Luisteren krijg je niet cadeau; dat dwing je af.'

Is dat zo?

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Léon Bastiaans
Zoals al in een order onderwerp vermeld over vrouwen aan de top zullen ze het in den beginne nog zeer moeilijk hebben aangezien ze zich meer dan ooit moeten zullen bewijzen. Ook om serieus genomen te worden denk ik dus dat in deze casus de directeur wel gelijk heeft en dat zij dus op z'n minst in eerste instantie het zal moeten afdwingen bij haar mannelijke collegae.
Annette
Ja, de directeur heeft hier wel gelijk. Sommige vrouwen hebben inderdaad de neiging timide over te komen; 'Sorry, maar ik heb ook nog wat te zeggen' en dat heeft dan als gevolg dat het geheel niet boeit.
Dit kom je soms ook wel bij mannen tegen hoor, maar dan valt het waarschijnlijk minder op en vrouwen hebben sowieso snel de neiging om alles op hun vrouw-zijn te gooien.
Mijn ervaring is dat wanneer je zelfverzekerd je verhaal doet en weet waar je het over hebt, dat er dan echt wel geluisterd wordt.
Wilbert de Kroon
Diversiteit in managementteams draagt in positieve zin bij aan de resultaten van een organisatie. Dat is geen wens, maar de uitkomst van onderzoek ( Catalyst, The Bottom Line: Connecting corporate performance and gender diversity, 2004 ). Dus ... als je geen dief van je eigen portemonnaie wilt zijn, besteed je expliciet aandacht aan diversiteit.
Het denken in stereotyperingen als "mannen zijn resultaatgericht ..." en "vrouwen zijn gericht op harmonie ..." komt dicht in de buurt van de genoemde cliché's van Peter van Straaten. Achter menig cliché zit echter een kern van waarheid. Veel mannen zien bijvoorbeeld onderhandelen nog als een strijd met winnaars en verliezers (het oude jagersconcept?), terwijl voor het merendeel van de vrouwen geldt dat ze op win-win uit zijn, omdat ze het behoud van de relatie een wezenlijk onderdeel van de onderhandeling vinden. "Multitasking": hoeveel mannen zijn er die in staat zijn aandacht te geven aan een enorme hoeveelheid taken en taakjes, zakelijk én privé naast en door elkaar? Voor vrouwen een volstrekt normaal gegeven. De oppas voor het feest dit weekeinde wordt geregeld, nadat zojuist de deal van het jaar is gesloten. Met de toename van tweeverdien-gezinnen, zal er een toenemend beroep gedaan worden op het vaak slechts rudimentair aanwezige talent van multitasking van mannen.
Moeten alleen de mannen zich verdiepen in diversiteit, zich "aanpassen"? Alsjeblieft niet. Voor vrouwen liggen daar ook schone uitdagingen. Op onderwerpen als zichtbaarheid, netwerken en onderhandelen kunnen veel vrouwen zich verder ontwikkelen. Niet met het als doel om "het op de mannenmanier te doen", maar op een hen passende manier ... in een overwegend mannenwereld.
We kunnen dus nog veel van elkaar leren, als we er maar voor open staan.
Wilbert de Kroon
Marjolein
Ja, de directeur heeft hier wel gelijk. Het is een kwestie van hoe je als individu in de groep manifesteerd. Als vrouw moet je je in een mannenwereld wat meer profileren. Je kunt je mannelijke collega's dan op een nette manier aanspreken (bewust maken) op hun gedrag (liefst m.b.v. een leuke grap).
Ine
Volgens mij is het heel simpel. Een MT-leden luisteren naar elkaar! Dan ga ik ervan uit dat het een resultaatgericht team is en dat voor ieders taak en rol respect en/of commitment bestaat. Dat moet niets met mannen of vrouwen te maken hebben. De praktijk is weerbarstiger. Tja als ik zou merken dat er niet geluisterd werd (ik ben een HRMer) dan zou ik er iets van zeggen en als dat niet zou helpen dat zou ik weggaan met de mededeling dat ik weer kom als iedereen er klaar voor is.In dat opzicht heeft de directeur een punt. Van de andere kant moet de directeur in zijn voorzittersrol de leden wel bij de les houden....ook als een vrouw aan het woord is. De directeur heeft in dat opzicht een absolute voorbeeldfunctie.
Gerard L.
Inderdaad, de directeur moet in zijn rol als voorzitter iedereen bij de les houden. Dat betekent o.a. letten op non-verbale reacties van de mensen rond de tafel. En onverwachts andere MT-leden vragen wat zij vinden van bijvoorbeeld een voorstel dat door de HRM-er naar voren is gebracht.
En verder ben ik het eens met Ine: "wanneer je zelfverzekerd je verhaal doet en weet waar je het over hebt, wordt er echt wel geluisterd."