Wie is nou de "baas" ?

Ken je ook zo'n persoon op je werk die de rol van de "baas" op zich neemt? Hoe ga je met zo iemand om? Ik zou het eerlijk gezegd niet weten vooral als je een paar keer hebt aangegeven dat je door je eigen collega aan het werk wordt gezet en hier niet van gedient bent? Als deze opmerking wordt genegeerd dan vraag je je dus werkelijk af of je te maken hebt met een egoistisch persoon die alleen het gunstige werk voor zichzelf houd en jou al de rotklusjes laat doen en het interesseert deze persoon niet eens wat een ander hiervan vind. Wordt diet bewust of onbewust gedaan?
Hoe los je dit op?
Tijdens een vergadering aangeven waar de werkgever cq. de echte "baas" ook aanwezig is heeft ook niet geholpen. De egoistische collega walst ook nog eens over de werkgever heen, waardoor deze ook niet zo goed weet wat hij hiermee aanmoet en dus conclusie: los het onderling maar op. Ongelooflijk! En nu?
Ik zie maar 1 manier en dat is met zijn allen flink de waarheid te zeggen, maar het probleem is dat de rest van de collega's hier niet over durven uit te spreken, omdat "de persoon" een grote mond heeft en dus blijft er maar 1 persoon over die alle moed bij elkaar moet rapen en dat ben ik natuurlijk. Een zware taak voor mij echt een last, want als er iemand niet assertief is dan ben ik dat wel. Ik word er gewoon gestresst van als ik er al aan denk. Hoe los ik dit op? Hoe pak ik dit aan? Hoe breng ik het zo netjes mogelijk over zodat de stemming nog neutraal blijft?
Opeens denk ik dan: ach laat ook maar, maar als ik dan denk dat ik daar elke dag mee moet werken dan ga ik aan de slag om een manier van aanpak te vinden. Eigelijk is het zo simpel, maar het is zo moeilijk, tenminste ik vind het moeilijk om op het gedrag van een ander aan te spreken. Het liefst meld ik mij ziek en ga ik op zoek naar ander werk, maar als ik hiervoor wegloop kom ik dit probleem vast altijd wel ergens anders tegen. Er is altijd wel iemand op het werk die met een persoon te maken heeft die denkt dat ze de "baas" is en alle beslissingen maakt en de taken uitdeelt en zelf niets uitvoert. Dus moet ik mij maar wat assertiever opstellen en zeggen waar het op staat. Hoe het uit gaat pakken, dat zie ik dan wel. Misschien krijg ik het zelfs voor mekaar om haar aan het werk te zetten.

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Meta
Beste M, Het probleem dat je beschrijft, komt vaker voor. Je moet je echter niet voor het karretje laten spannen in die zin dat jij het gevecht aan gaat. Met elkaar kunnen jullie met je baas gaan praten en hem voorleggen dat het zijn/haar probleem is en dat hij/zij het moet gaan oplossen. Als hij dat niet aandurft, is hij geen knip voor de neus waard maar dat zie je wel vaker. Oplossing is dan (leg hem dat maar voor) om de werkverdeling op de agenda te zetten als onderwerp. Dan komt naar voren dat er leuke klussen zijn en minder leuke en dat de 'pijn' logischerwijs verdeeld moet worden. Daar kan niemand, ook je 'bazige' collega niet, iets tegen in brengen. Stel met elkaar vast hoe de taken verdeeld worden en leg dat vast in een verslag van de vergadering en je bent klaar! D.w.z. dat je dan een besluit hebt waarop je terug kunt vallen. Die collega van je weet natuurlijk dat het over hem/haar gaat maar kan er niet veel tegen doen. Zal nog wel wat sputteren maar jullie moeten dan als groep de poot stijf houden. Succes!