Netwerk Jonge Bazen

Cultuur of cash?

1 Minute Manager
10
4
0

Een vriend van mij, een ambitieuze en talentvolle manager, had laatst een sollicitatiegesprek voor een leuke functie met zijn toekomstige baas en een MT-lid. Prima salaris, veel invloed, groeiend bedrijf. Eén minpunt: de houding van zijn gesprekspartners. Een mede-MT lid werd afgezeken, een smalend grapje over een paar medewerkers, een dubieuze opmerking over de secretaresse. Wil ik wel werken met dat soort lui, dacht ie?

Een van de grote kwaliteiten van de manager waarover ik het heb, is zijn natuurlijke respect voor mensen. Medewerkers en leidinggevenden waaraan hij leiding geeft, groeien door het vertrouwen dat hij geeft. Daarnaast is hij ook nog eens een kanjer in zijn vak. De functie waarover hij in gesprek is, biedt hem precies de uitdaging die hij zoekt: stabiele uitbouw van een organisatie met een groeistuip. In een organisatie die snel groot is geworden lopen veel managers die meer belangstelling hebben voor het vele geld dat erin omgaat, dan voor de mensen. Mijn vriend zou daar veel goed werk kunnen doen, dat ziet ie zo, en de materiele kant van de zaak is riant, dat valt niet te ontkennen. Maar is dat genoeg om er gelukkig te worden, als de cultuur die hem eigenlijk tegen de borst stuit ook gedragen wordt door zijn toekomstige baas?

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>
Fred
Dilemma: ga je er werken, al dan niet in de hoop deze cultuur te veranderen, of zoek je een beter passende cultuur? Voor mij hangt dat af van de mogelijkheden die ik zie en de hoeveelheid energie die me dat zou kosten. Met bovenstaande case zou ik zelf verder zoeken.
Jos Immers
Als het op je pad komt dan heb je de vrijheid om te kiezen.
Het verhaal lezende heeft de manager uitstekende kwaliteiten om dergelijk gedrag flink te verminderen.
Het de keuze tussen een dikke zak met geld, gevolgd door tegen de borst stuitend gedrag en keihard werken aan een gezonde cultuur of een minder grote zak met geld, gevolgd door een gelukkig leven en dat doen waar je mee bezig was. Een goed manager zijn.

De vraag is, manager ben je klaar voor een nieuwe uitdaging? Het is geen toeval dat het op je pad komt.

Onderzoek de twijfel.
Factoren zijn, zelfvertrouwen en wat kan je er zelf in de toekomst van leren. Kan het je een nog betere manager maken.
De verleiding is de grote zak met geld. Er wordt veel van je gevraagd en heb je die energie ervoor over.

Jos
johan
Je kunt beter een goede sfeer hebben. Geloof me. Ik heb het ook gehad. Rottige collega's en een goed salaris. Kom je iedere avond thuis, super chagerijnig. Daardoor wordt je werk ook minder. En wordt je ontslagen. Je vrouw gaat bij je weg omdat je iedere dag chagerijnig bent.
Mark
Over cultuur is veel geschreven. De suggestie dat je als één persoon een cultuur kan veranderen, kun je beter laten varen! Cultuur is vrijwel niet maakbaar en daarom nauwelijks veranderbaar. Tenzij natuurlijk dat er in ‘een project’ van jaren en jaren geïnvesteerd wordt, waarbij rotte appels stelselmatig de tent uit worden gegooid! Dan nog heb je hier als manager feitelijk 0,0 effect op. (Of je nu voetveeg of topmanager bent!)
Veel (jonge) managers ervaren het als erg frustrerend dat ze feitelijk veel minder ‘impact’ hebben dan ze graag zouden willen. Met inzet zou immers alles te behalen zijn!??
Klaar zijn voor een uitdaging, kan dus ook snel, ‘klaar voor klappen te ontvangen’ worden. Daar is niets mis mee, je leert er inderdaad ook veel van, maar je moet er wel ‘zin aan’ hebben. Ik ben er namelijk van overtuigd dat je van ‘volharden in een klote cultuur’ géén betere manager wordt, wel ben je na verloop van tijd een aantal illusies armer. Ik schat in dat je eerder zelf een ‘zuurpruim’ wordt én mee gaat doen aan de klote cultuur, dan dat er een sterk lerend (of ‘maakbaar’) effect van uitgaat.
Maar nogmaals, als je denkt de hele wereld aan te kunnen, veel succes!
(Maar vergeet dan niet regelmatig bij partner en vrienden te checken of je ‘nog wel te pruimen bent’! Je zult verbaasd staan hoe snel – in tijd en intensiteit - zij al vinden dat je (negatief) veranderd bent!)
Ik? Ik zou zonder meer meteen kiezen voor een leuke omgeving waar ik (nu) iets minder verdien, maar écht goede projecten mag draaien, waarin ik me thuis voel en risico durf te lopen. Dat risico durven lopen, op mijn bek durven gaan omdat ik me veilig voel, door mijn collega’s van raad en daad worden voorzien om in de toekomst nooit meer zo’n uitglijer te maken, dáár leer ik meer van dan van die ‘rattenstreken’!
Maar ja, ratten moeten er ook zijn! (Schijnt!)