Deskundigen zijn het er allang over eens: kantoren zijn de dorpen van deze tijd. Alle aspecten van het leven, die vroeger in besloten gemeenschappen voorkwamen, vind je ook terug op kantoren. De normen en waarden zijn wellicht anders; de structuren tussen de mensen, de koffiegesprekken, het samen eten, de boosheid, het delen van verdriet, de verliefdheden en de sexuele aantrekkingskracht zijn hetzelfde gebleven.
Lang geleden werkte ik op een callcenter. Ik werkte daar met een knappe man die door bijna alle vrouwen aantrekkelijk werd gevonden. Zijn hobby was flirten. De vrouwen flirtten vrolijk terug. Soms leek het op versieren, maar beide partijen leken daar volstrekt niet in geïnteresseerd. Het ging om een frivool spel.
Dit voorbeeld staat niet op zichzelf. Deskundigen zijn het er allang over eens: kantoren zijn de dorpen van deze tijd. Alle aspecten van het leven, die vroeger in besloten gemeenschappen voorkwamen, vind je ook terug op kantoren. De normen en waarden zijn wellicht anders; de structuren tussen de mensen, de koffiegesprekken, het samen eten, de boosheid, het delen van verdriet, de verliefdheden en de sexuele aantrekkingskracht zijn hetzelfde gebleven.
Ik ben benieuwd welke normen en waarden er bij jullie heersen over flirten. Wat vinden jullie ervan? Kan het op de werkplek? En waar liggen de grenzen? Zie ook de kunst van het flirten
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>
Wat zal ik zeggen. Dat flirten hoort er natuurlijk helemaal bij. Da's leuk, natuurlijk en ook effectief. Mits goed toegepast kan dat flirten zelfs heel functioneel zijn, voorwaarde is wel dat er met iedereen evenveel geflirt wordt.
Eens kijken of dat genoemd wordt in "de kunst van het flirten"
Want is dat wel het geval dan is de balans eruit en gaat het flirten wel meer in de richting van sexuele intimidatie.
En ik geloof uit ervaring wel dat vrouwen in dit soort zaken de grenzen stellen. Mannen initieren; vrouwen geven aan wat mag/kan en niet. Is dat het dan? Dat mannen grenzen zoeken en vrouwen ze moeten blijven aangeven? Wordt nog pittig, beloof ik.
Grenzen aangeven dat is natuurlijk moeilijk, soms ga ergens is mee en merk je net te laat dat het te ver is gegaan, ga dan nog maar eens terug.
En mannen moet toch ook echt grenzen (leren) stellen en aangeven.
Vrouwtjespauw nummer 1 reageert wel op het mannetje en vrouwtjespauw 2 reageert niet op het mannetje, dus hop, dat mannetje duikt op pauwtje nummer 1. Logisch toch?
Het is net wat je zegt Janneke, bij de ene man een ander gevoel dan bij de andere. Dus behandel en benader je deze mannen ook op een andere wijze. Echter zien die mannen maar 1 en dezelfde dame, dus je kunt van beide mannen gelijksoortig gedrag verwachten terwijl de vrouw in kewestie anders reageert.
Even recht zetten ik neem jou hierin niet als voorbeeld, ik ben van mening dat dit voor bijna iedere vrouw geldt.
Kort samengevat: Mannen geven een gelijksoortige actie, maar ontvangen verschillende reacties. Logisch gevolg dat 1 van de mannen zijn acties gaat aanpassen om de reactie te beinvloeden.
Is dat ongewenst?
Mannen zijn meestal horken in dit soort dingen. Als ze iemand niet aantrekkelijk vinden, dan gaan ze er simpelweg niet op af. (Hoe dat bij pauwen zit weet ik eigenlijk niet (-;) Als vrouwen mannen proberen te paaien (excusez-le-mot), bij wie het gevoel niet wederkerig is, kunnen ze bijzonder ruw zijn. Want zo werkt dat natuurlijk ook wel weer. Dan hoef je gelijk geen grenzen aan te geven.
Er zijn natuurlijk ook mannen die dat moeilijker vinden. Die het aangeven van grenzen lastig vinden. Dat heb ik, zonder onbescheiden te willen zijn, toch ook wel een paar keer meegemaakt. Geen grapje. Ik vond het moeilijk om een overgevoelige vrouw voor het hoofd te stoten, want zo voelt het. Ik vind het interessant, Janneke, dat je de dingen omdraait. Voelen wij mannen ook eens wat vrouwen doormaken...
Hebben jullie het stukje over Margriet Breet gelezen? Hoe zou zij naar de pauwenmetafoor kijken? Wellicht kan Marco in deze weer iets betekenen. Want eerlijk is eerlijk, hij maakt wel wat los. Daar kan ie trots op zijn. Trots als een....
Misschien nog wel een noot van wijsheid voor jou: de oplossing schuilt in eenvoud.
Mijn vraag is ook vrij eenvoudig: Waarom zoeken we een 'ellenlange' verklaring terwijl de vraag “ Flirten op de werkplek; mag dat? ??? met een eenvoudig ja of nee beantwoord kan worden?
Marco, natuurlijk kunnen we alleen ja of nee op de hoofdvraag geven, maarja het doel van deze site is toch die discussie. En is de vraag wel zo zwart-wit? Ik denk het niet, maar als jij perse dat antwoord wil zou ik toch voor JA gaan, maar wel met een paar mitsen. Het vaak gebruikte woord grenzen is er een van. Iedereens grens is alleen weer anders, door bijvoorbeeld opvoeding, ervaringen etc.
Een mooie afsluiting van de discussie van Björn; flirten is wederzijds, mooi en natuurlijk!
Janneke, sms jij onder een van de codenamen Jose, Roos, Hennie, Jennifer, Barbara of Eline?? Zo niet, dan heb ik je sms gemist denk ik.
Flirten kan op de werkvloer mits de hierarchische verhoudingen gelijk zijn.