De baas moet zich nergens mee bemoeien!

De baas speelt altijd een belangrijke rol bij veranderingen in een organisatie. Hij moet de plannen waarop hij zelf vaak weinig invloed heeft kunnen vertalen naar de mensen van de werkvloer. Hij moet ze, zoals dat heet, motiveren om hun werk anders te doen. Maar ze willen helemaal niet dat de baas zich met hun werk bemoeit. Ze redden zich wel, zeggen ze. De baas moet niet hen, maar hun collega’s corrigeren. En als hij tegenwerpt dat zij zelf die collega’s zijn, dan...

Sommige mensen spreken graag over hun manager als ‘de baas’. Dat doen ze niet voor niets. Vaak is het zo dat ze een mening hebben over wie moet optreden als het moeilijk wordt. Het spreekt vanzelf wie dat is. De Baas. 

De baas ontheft hun van veel verantwoordelijkheden. Zo vinden ze dat niet zij maar de baas een collega moet corrigeren, ook als zij de enige zijn die vinden dat de collega gecorrigeerd moet worden. ‘Ik ben daar niet van; daar heb je een baas voor’ zeggen ze dan. 

De baas is er voor de ernstige kant van de zaak, zij zijn er voor de gemoedelijkheid. Hij moet optreden, maar tegelijkertijd moet hij zich gedeisd houden. Hij is er wel voor hun en hun belangen en daarover willen ze het het liefst en eigenlijk alleen maar hebben, maar hij moet vooral niet teveel praten over bedrijfsbelangen, wat de baas van de baas eigenlijk wel van de baas verlangt. Maar dat weten de mensen niet die hun manager ‘de baas’ noemen, want de baas van de baas heeft daar met de baas ‘vertrouwelijk’ over gesproken. 

 

De baas speelt altijd een belangrijke rol bij veranderingen in een organisatie. Hij moet de plannen waarop hij zelf vaak weinig invloed heeft kunnen vertalen naar de mensen van de werkvloer. (Het woord ‘werkvloer’ suggereert dat alleen daar gewerkt wordt, maar dat is niet zo.) Hij moet ze, zoals dat heet, motiveren om hun werk anders te doen. Maar dat willen ze niet. Ze willen helemaal niet dat de baas zich met hun werk bemoeit. Ze redden zich wel, zeggen ze. De baas moet niet hen, maar hun collega’s corrigeren. En als hij tegenwerpt dat zij zelf die collega’s zijn, zeggen ze dat hij zich niet te druk moet maken, want dat hebben de afgelopen 5 jaar die 7 andere managers al gedaan, en die zijn niet voor niets van betrekking veranderd. 

‘Oude cultuur’ zegt de baas van de baas tegen de baas ‘Dat moeten we uitroeien. Met wortel en tak. Na de reorganisatie is er geen plaats meer voor zulke mensen.’ 

De oevers waartussen het water van deze ‘bazen’ zich voortbeweegt, liggen erg dicht bij elkaar. De doorgang is nauw; er kan eigenlijk nooit eens lekker breed gestroomd worden. Geen gemakkelijke zaak en je moet er dan ook veel voor in huis hebben. Het lijkt ons dan ook sympathiek om af en toe eens een moment stil te staan bij die groep mensen die laveert tussen beleidsbepaling en uitvoeringsniveau. Mee eens? 

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>