Leve de bereikbaarheid!

Veel jonge bazen hebben een mobiele telefoon van de zaak. Hierdoor zijn ze, ook wanneer ze niet op de zaak aanwezig zijn, goed bereikbaar. Handig wanneer je in de auto zit, op weg naar een afspraak. Wordt de tijd toch nog nuttig besteed en kan het werk gewoon doorgaan. Of wanneer je ’s morgens onderweg bent naar het werk: collega’s hoeven niet meer met hun vragen te wachten tot je op kantoor bent, je zit immers toch al in de auto. En als je ’s avonds na een dag hard werken lekker op weg bent naar huis, heeft de baas toch nog de kans om je mobiel het een en ander voor te leggen.

En dan is er nog de paradox van de vrije dag, waarop je mobiel bereikbaar bent. Dat is dan dus géén vrije dag. De meeste jonge bazen hebben er geen problemen mee wanneer ze voor noodgevallen worden gebeld. Het gevaar is echter, dat de definitie van noodgeval geleidelijk verschuift. Niet de jonge baas bepaalt wanneer er gebeld wordt, maar de achterblijvers op kantoor. Weten collega’s eenmaal dat je op een vrije dag mobiel bereikbaar bent, dan wordt de drempel om jou te bellen steeds lager en voor je het weet word je om elke kleinigheid gebeld. Zie dat maar weer eens te veranderen. En dus kom je op je vrije dag niet echt tot rust, nog steeds moet je alert zijn en als je pech hebt van alles regelen (vaak moet je naar aanleiding van een telefoontje toch ook zelf wat mensen gaan bellen om iets zeker te stellen…). 

Maar wanneer krijgt de jonge baas dan zijn rustmomenten? De hoeveelheid eigen tijd wordt op deze manier behoorlijk gereduceerd. Daar waar je vroeger de dag rustig kon beginnen, op weg naar het werk met de radio aan, gaat nu om half 8 de telefoon. Idem ’s avonds om 18:30 als je bijna thuis bent. En dan wordt er ook nog eens tijd van je broodnodige vrije dag geclaimd.

Het lijkt erop dat we ons als verwende kinderen gedragen. We gaan ervan uit dat we altijd op onze wenken bediend kunnen worden, we willen op alles meteen antwoord hebben en alles heeft de hoogste prioriteit. Even geduld hebben is er niet meer bij. En dat is blijkbaar belangrijker dan de kostbare vrije tijd van onze collega’s.

De mobiel is van de zaak, dus wordt er verwacht dat je altijd beschikbaar bent.
Leve de bereikbaarheid!

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Saskia
He, je kunt een mobieltje ook gewoon uitzetten!
Sander Reijn
Leuk artikel die de spijker op de kop slaat. Sinds 3 jaar heb ik geen voicemail meer (je kunt geen bericht achterlaten). Dit heeft het aantal telefoontjes al sterk doen verminderen. Belangrijker: de beller werd zelf creatiever in het vinden van oplossingen voor de vragen waarvoor gebeld werd. Het ount van voicemail is dat de beller ervan uitgaat dat het achterlaten van de boodschap voldoende is om vervolgens te gaan afwachten. Nog los van de verwachting dat een voicemail altijd wordt afgeluisterd en het bericht er nog is (de houdbaarheid is beperkt).

Hoewel dit niet de oplossing is voor de bereikbaarheid uit het artikel, kan het wel een bijdrage leveren aan rust.
Marjan
Tuurlijk kun je je mobieltje uitzetten, maar soms wil je wel bereikbaar zijn voor anderen. Bijvoorbeeld toen mijn man en ik een weekendje weg waren en de kinderen uit logeren hadden gedaan. Privé-mobiel mee, want stel dat er iets met de kinderen is, dan moet de oppas ons toch kunnen bereiken. Helaas vond de baas van mijn man dat ook wel handig.....
Ruud
Wat is het veschil voor jou als je een zakelijke mobiel en een Privé-mobiel hebt wanneer de baast toch je nummer weet. Kun je net zo goed 1 mobiel hebben. En het is wel makkelijk om te zeggen dat je baas het handig vond. Heb je het niet handig voor je baas gemaakt door je Privé-nummer aan je baas te geven....
Carry
Goeie tip Sander. Dat je een mobiel kunt uitzetten weten we allemaal, maar daarmee los je het probleem niet echt op vind ik. Straks heeft iedereen een mobiel van de zaak die 'standaard' uit staat, tenzij hij op kantoor is... schiet niet echt op lijkt me. Nee, mijn punt is eerder, hoe krijg je mensen zover dat ze andermans vrije tijd respecteren en die alleen verstoren als er echt iets belangrijks is (de meeste dingen kunnen best wachten, ook al zou men het liefst 'gewoon' meteen antwoord willen).
Robin
Om tijdens woon-werk verkeer bereikbaar te zijn is geen probleem, vaak ben je dan toch al met je werk bezig en het bespaart je tijd. Vaak komt het erop neer dat je zelf de discipline weet op te brengen om je telefoon uit te schakelen wanneer jou dat uitkomt. Dit geldt ook tijdens kantooruren, wanneer je in bespreking zit of werkzaamheden verricht waar je geconcentreerd voor moet zitten. Belangrijk is maak duidelijk hoe je bereikbaarheid eruit ziet. Wanneer men weet dat je mobiel regelmatig uit staat, maar om de 2 uur wordt afgeluisterd, raakt men eraan gewend niet direct een antwoord te krijgen. Aantal telefoontjes neemt automatisch af en oplossingen worden vaak langs andere wegen gezocht. Daarnaast neemt je eigen effectiviteit toe.