Het jaar 2020 wordt door sommigen een rotjaar genoemd. Ik zit er iets anders in.Het Coronajaar is vooral een leerzaam jaar. We leren weer waarderen wat we jarenlang voor normaal aanzagen, maar wat door onze grootouders (en de duizenden generaties voor hen) als zeer luxueus zou zijn aangemerkt. Mijn opa zei altijd: ‘Jouw generatie gaat het moeilijk krijgen als het wat minder gaat’ en ik vind dat hij gelijk heeft.

Wat ook interessant is, is de polarisatie in de discussies. Niet leuk, wel boeiend. Links en rechts hoor je het woord ‘waarheid’ vallen, en het geloof in de eigen overtuigingen is sterk. En daar wil ik het even over hebben. Niet over ‘complotdenkers’, ‘reguliere media’, fake news, ‘gekkies’ of overheden die niet zouden deugen. Ik wil het hebben over de manier waarop wij mensen onze eigen ideeën beoordelen. De belangrijkste vraag is: kunnen wij dat wel?

Ik schuimde gisteren eens wat rond op managementplatforms, waar je altijd veel adviseurs tegenkomt. En wat me opviel was dat er allerlei opleidings- en managementadviezen langskwamen voor de COVID-periode. De titels spraken boekdelen. ‘Bent u klaar voor de wereld na Corona?’‘Hoe voorkomt u een corona burn out?’‘Aanspreken in het corona-tijdperk’ ‘Blijf opgewekt tijdens Covid’ ‘Informele teammeetings in een Coronamaatschappij’ ‘Verbinding maken in dagen van corona’. Etcetera.

In mijn laatste boek ‘De liefdesarchitect’ gaat het (in deel 2) over de politieke systemen waarin we functioneren op deze wereld. Wat ik wilde vertellen met het boek, is dat dat systeem steeds weer bijzonder destructief blijkt.
Wie naar onze wereld kijkt, kan niet anders concluderen dan dat er veel onrecht en grote ongelijkheid is. 26 rijken op deze wereld bezitten evenveel als de arme helft van deze wereld. Verder wordt de wereld beheerst door landjepik, zijn er zaken als kinderarbeid en kindermisbruik, drijft onze wereld op consumptiebehoeftes en -middelen die geweldig slecht zijn voor het milieu en is iedere ideologie in de geschiedenis zo’n beetje ten onder gegaan. Goed begonnen maar ten onder gegaan, bijna altijd door machtswellust of hebberigheid. Daaronder liggen andere biologische mechanismen, waaronder onze behoefte aan veiligheid.

Als je je bezighoudt met veranderingen en mensen in organisaties, zoals ik, wil je graag dat je inzichten in de mens kloppen. Je zou het niet op je geweten willen hebben, dat je mensen verkeerd begeleidt. Dat doe je al snel als je werkt vanuit verkeerde beelden en inzichten.

Met automatisering en finance gaan we meestal zeer genuanceerd om, maar staan we voldoende stil bij de vraag hoe we de fijnbedrade menselijke geest kunnen ondersteunen bij het leveren van prestaties in een wereld waarin de ene verandering zich op de andere stapelt? Ik weet het niet. Ik vind veel modellen, waarmee organisaties, managers en trainers werken behoorlijk verouderd.

De algoritmes vliegen je om de oren, artificial intelligence, blockchains, bitcoins en wat niet allemaal, zijn een voortdurend onderwerp van gesprek. Moderne inzichten uit de menswetenschappen leggen het echter af tegen oude koek als  MBTI, Belbin, DISC en methodes als de RET. Die methoden vernieuwen zich niet, en je ziet ze steeds weer in nieuwe vormen terug.

Onlangs gaf ik in een bekende organisatie een interactieve lezing over een praktischer benadering van diversiteit en inclusion op de werkvloer. Het bedrijfsmagazine interviewde me. De interviewer verraste me met zijn vragen, die wat meer gingen over de achtergronden van mijn boeken, dan om  de inhoud van één boek. Hieronder het interview, dat meerdere pagina’s van het blad in beslag nam.

De onderwerpen in uw boeken zijn voor een managementtrainer niet alledaags. Zo heeft u het in Het Flitsbrein over intuïtie en het brein. Daarna schreef u drie boeken over diversiteit, waarin het brein, hormonen, evolutie, de Nederlandse cultuur en spiritualiteit een rol speelt. Ook in ‘De schakelaar’, uw laatste boek over leiderschap komt het thema weer langs. Wat moet een manager daar allemaal mee? Die wil toch alleen maar goede cijfers scoren met zijn teams?

Veel managers hebben het moeilijk met lange termijn visies. En die zijn ook moeilijk te geven. Er gebeurt op dit moment zoveel tegelijk, dat je door de bomen het bos niet meer kunt zien. Om die reden schreef ik ‘De schakelaar’; een boek voor managers, trainers, coaches en medewerkers Ik zet daar in hoofdlijnen de ontwikkelingen voor de komende jaren op een rij. Wie daar rekening mee houdt kan redelijke scenario’s ontwikkelen.

Covid 19 komt uiteraard langs. Het is een van die zaken waar je bij lange termijn verhalen rekening moet houden. Om het eenvoudig te houden noem ik drie andere van de 10 die ik in mijn boek noem.

Dit is een artikel voor business beslissers. En niet voor mensen die voor ‘gekkie’ worden uitgemaakt. En het gaat over het klimaat. Geen zin in? Dan maak je maar zin. Want als je al genoeg hebt van het corona virus, dan heb ik nieuws voor je. Dit onderwerp gaat niet meer voorbij. De rest van je leven niet. Dit is het artikel

‘We maken ons allemaal erg druk om het corona virus. Er komen allerlei sentimenten vrij. We roepen om vrijheid, of juist om beperking van die vrijheid vanuit bescherming van onze gezondheid. Daarbij worden we steeds grover.
Maar er is een groter probleem dan corona.