Wanneer je als zzp’er en ABN AMRO-klant het slachtoffer wordt van spoofing (internetcriminaliteit, waarbij de oplichters zich voordoen als jouw bank), dan is het voor je te hopen dat ze je particuliere rekening plunderen en niet je zakelijke. Want de bank, die zegt het zo goed te zijn voor bedrijven, compenseert je niet als je zakelijke rekening wordt aangevallen. Dit is de eindconclusie, die de ABN AMRO bank trekt uit mijn ervaring van 31 juli. Hierbij werd ik op een zaterdagnamiddag door oplichters benaderd. In vorige berichten kunnen jullie zien hoe.

Op het moment dat het je overkomt, ontbreekt vanuit de bank ieder initiatief en uitingen van persoonlijke betrokkenheid, ongeacht hoe lang je klant bent van de bank. Brieven en mails worden gestandaardiseerd behandeld, en niet ondertekend met namen (wel met onleesbare handtekeningen). De ABN AMRO bank straalt in alles uit, dat ze je casus op afstand willen houden. Medewerkers van de Klantenservice weten er het fijne niet van. Word je doorverbonden met de specialisten, dan kunnen die niets zeggen over de uiteindelijke uitslag. Met andere woorden: de bank vermijdt het persoonlijk contact en willen het zuiver zakelijk houden.

Op deze site heb ik de laatste weken aandacht besteed aan het feit, dat ik door internet criminelen van mijn geld beroofd ben. Ze gaven zich uit voor de fraudebestrijdingsdienst van de ABN AMRO (een vorm van spoofing). Onlangs ontving ik een afstandelijk briefje van deze bank, met handtekeningen eronder maar geen namen, waarin stond dat ik mijn geld niet terug zou krijgen. Uiteraard was dat een enorme teleurstelling.

Temeer daar de minister en 4 banken (waaronder ABN AMRO) in december 2020 de afspraak hadden gemaakt, dat iemand die gespoofd is uit coulance gecompenseerd wordt. Mits hij aan bepaalde voorwaarden voldoet. Aan alle voorwaarden voldeed ik, dus ik dacht dat ik mijn geld terug zou krijgen. En toen was er toch nog weer een reden om me niet terug te betalen. Namelijk dat ik zzp’er was. Niet mijn privérekening was leeggetrokken, vertelde de bank me, maar mijn zakelijke rekening, en dat werd niet gecompenseerd. Toen heb ik deze brief aan de ABN AMRO geschreven:

Op deze site heb ik de laatste weken aandacht besteed aan het feit, dat ik door internet criminelen van mijn geld beroofd ben. Ze gaven zich uit voor de fraudebestrijdingsdienst van de ABN AMRO (een vorm van spoofing). Onlangs ontving ik een afstandelijk briefje van deze bank, met handtekeningen eronder maar geen namen, waarin stond dat ik mijn geld niet terug zou krijgen. Uiteraard was dat een enorme teleurstelling.

Temeer daar ik aan alle voorwaarden voldeed. Ik dacht dus ik dacht dat ik mijn geld terug zou krijgen. En toen was er toch nog weer een reden om me niet terug te betalen. Namelijk dat ik zzp’er was. Niet mijn privérekening was leeggetrokken, vertelde de bank me, maar mijn zakelijke rekening, en dat werd niet gecompenseerd. Toen heb de ABN AMRO een brief geschreven, die je hier kunt vinden: https://www.jongebazen.nl/trage-stromen/particulier-wordt-wel-gecompenseerd-voor-schade-internetcriminaliteit-zzper-niet

Ik voegde een bijlage toe, waarin ik ABN AMRO een aantal gratis adviezen geef in dit soort gevallen. De bank heeft niet zo goed begrepen hoe ze om moeten gaan met dit soort cases, vind ik. Zelfs bij negatieve boodschappen kan je klantvriendelijk blijven. Ik zal de bijlage hierbij voegen, zodat ook andere bedrijven ervan kunnen leren.

Sommige trainers zien vaardigheidstrainingen als een eerste stap in hun carrière. Als ze wat langer trainer zijn willen ze het vaak loslaten. Terwijl vaardigheidstrainingen het meeste effect hebben op samenwerking en gedragsverandering. Kleine veranderingen in het gedrag leiden immers tot grote resultaten. Handig in een tijd van digitalisering, duurzaamheid en diversiteit.

Vandaar dat coach/actrice Karin Six en trainer/coach Bert Overbeek, zich erin hebben gespecialiseerd.  In meer dan 25 jaar. Voor hen is vaardigheidstraining heel wat meer dan ‘een eerste stap in een trainingscarrière’. Het gaat immers om de deelnemer en zijn leerproces. En die heeft veel baat bij oefening van praktijkcases, het delen daarvan met mededeelnemers en reflectie. En laten we niet vergeten dat vaardigheden een afspiegeling zijn van houding, ontwikkelbaarheid, kennis en leervermogen. 

Er verschijnen tegenwoordig boeken, hoor ik, waarin vrouwen het idee bespreken om de man zo ongeveer af te schaffen. De reden is voor hen duidelijk. Mannen zijn verantwoordelijk voor alle kwaad. Het zijn narcisten, verkrachters en moordenaars, ze voeren oorlog, ze kunnen niet praten en niet luisteren, ze laten boeren en winden, ze liggen op de bank en zappen, etcetera. Je hebt er niets aan.

Voorop in de strijd gaat de feministe Pauline Harmange, wier geduld met mannen een paar jaar voor haar 30^e op is. Dat ze getrouwd is met een man, daar leggen haar critici natuurlijk graag de vinger op. Ze probeert de wereld te overtuigen van haar opvatting, dat we nog steeds in een patriarchaat leven, dat vrouwen codeert om mannen te plezieren. Vrouwen moeten niet boos worden op mannen, zegt ze, maar ze simpelweg haten. Niet alle mannen zijn verkrachters, maar alle verkrachters zijn wel mannen.

Geachte ABN Amro-directie,

Drie weken geleden ben ik het slachtoffer geworden van internetcriminaliteit oftewel spoofing, zoals u bekend is, want ik stuurde u intussen 3 mails, belde 5 keer (de laatste keer donderdag), stuurde u de aangifte en de gevraagde bewijsstukken en bovendien een brief waarin ik u wees op uw aansprakelijkheid en op de afspraak die uw bank, samen met drie andere banken, met de minister gemaakt heeft.

Het enige dat ik na drie weken zeker weet, is dat ik de komende week of de week daarna een brief krijg en dat de zaak ‘in behandeling’ is. Ik wil even mijn gevoel met u delen over deze behandeling, waarmee u, naar ik hoop, uw voordeel kunt doen. Ik schrijf dit zeker niet om uw bank in een negatief daglicht te zetten, maar ik vind wel dat u een paar dingen moet weten. 

Vorige week plunderden internetcriminelen mijn bankrekening. Ze gaven zich uit voor fraudebestrijders van de ABN Amro en die vorm van internetcriminaliteit heet ‘spoofing’. Ik heb daarover bewust een artikel geplaatst om anderen te waarschuwen. Daarop zijn honderden reacties gekomen; de meesten zeer ondersteunend. Dit artikel is een eerste vervolg op het artikel van de vorige week. Het gaat over de reactie van de bank en de politie, die volgt op spoofing.

Over de politie kan ik kort zijn. Je doet aangifte, dat kan online en telefonisch (0900-8844). Hun reactie is warm, betrokken en inlevend. Over de bank ben ik persoonlijk helaas minder tevreden. Misschien dat dat nog verandert, maar tot nu toe vind ik de ABN Amro-bank een koele en afstandelijke indruk maken. Ik zeg dit niet om een bank af te kraken, waar ik 17 jaar mijn rekening heb lopen, maar om ze te helpen hun dienstverlening te verbeteren. 

Gisteren meldde ik op Linkedin, dat ik dit weekend het slachtoffer van spoofing ben geworden.  Ik moet zeggen dat ik een enorme reeks warme reacties heb ontvangen. Wat kunnen we toch warm zijn voor elkaar in dit soort omstandigheden. Een enkeling kon ‘zich niet voorstellen hoe iemand zo dom kon zijn om in zo’n val te trappen’. Het zou hen nooit overkomen, weten ze. Maar al die mensen die dat tegen me zeiden, hebben het nog nooit meegemaakt. En ik zou ze extra willen waarschuwen. Ondeschat dit niet! Achteraf weet je vaak wat je had moeten doen, maar op het moment zelf word je volledig overrompeld.

Ik zal proberen uit te leggen waarom ze het lukt. Ik ben nu 5 dagen verder, heb me suf gelezen en weet nog precies hoe het gegaan is. Omdat ik denk dat het anderen kan helpen, inventariseer ik de belangrijkste momenten van de misdaad even.

Ons brein, is gevoelig voor een goed verhaal en verder voor een boel onzin. Het legt verbanden die geen verbanden zijn, het neemt selectief waar, maakt van een incident iets structureels, generaliseert, denkt dat iets waar is als een autoriteit het zegt of denkt dat iets juist niet waar is als een autoriteit het zegt. Het valt als een blok voor een emotioneel verhaal. Kloppende statistieken verliezen het van een hartstochtelijk verhaal, dat niet juist is of op zichzelf staat. En zo zijn er nog veel zaken, die ons brein ten onrechte voor waar houdt, terwijl ze dat niet zijn.

Paula Steenwinkel schreef een erg leuk boek over dit fenomeen. Haar bij Boom uitgegeven boekje ‘Drogredenen herkennen en weerleggen’ behandelt nog veel meer van dit soort denkfouten. Ze behandelt dit pittige onderwerp bijna luchtig, en daar helpen de illustraties van Fokke en Sukke natuurlijk goed bij. De neerlandica schreef het boekje, omdat ze in haar studententijd ontdekte, dat discussies bijna allemaal ‘verpest’ werden door drogredenen.