Switchend leidinggeven is vóór alles: schakelen. Schakelen tussen verschillende situaties, verschillende leiderschapsstijlen, verschillende karakters en behoeften van medewerkers, schakelen tussen verwachtingen en plotselinge omstandigheden (corona en al haar effecten) en ga zo maar door. Niet per maand, per week, per dag of zelfs maar per uur, maar vrijwel elk moment. Dat vraagt van alles van managers en medewerkers.

We leven in een tijd van snelle veranderingen die snel handelen van ons vereist, ook al vanwege de enorme diversiteit tussen medewerkers, de verschillende kennisniveaus, van digitale high speed ontwikkelingen, en van smartphones waarvan alleen de 40 appjes al die we per dag versturen en de ongeveer 140 die we ontvangen en beantwoorden 79 minuten per dag van ons vragen.

In het tijdperk van deze digitale revolutie is permanent ontwikkelen noodzakelijk. Veranderingen vinden met hoge snelheid plaats en dit betekent dat mensen snel moeten schakelen, zonder dat ze daar onrustig van worden. Leren kent verschillende kanten. Bijvoorbeeld een vakinhoudelijke en instrumentele kant. Mensen zullen, zeker nu, hun vakkennis up to date moeten houden; een absolute noodzaak vanwege de toename van nieuwe technologische ontwikkelingen en inzichten. Denk daarbij aan robotisering, Artificial Intelligence, de algoritmes, 3D en 4D- printers, een snelle uitbreiding van big data en andere vernieuwingen als gevolg van de digitale revolutie. Deze zullen een enorme impact hebben op de samenleving, en dus ook op je klanten en de klanten van je klanten.

Naast het vakinhoudelijk leren is er ook de ontwikkeling van (1) vaardigheden en (2) een houding, die de medewerkers van klanten in heden en toekomst op de beste manier bedient. Een goed trainingsbureau zal zowel de inhoudelijke opleidingen als de gedragstrainingen daaraan steeds toetsen. Bijscholing is in de moderne tijd een absolute ‘must’, om de veranderingen het hoofd te kunnen bieden. Daarbij is face-to-face leren een nuttige aanvulling op e-learning en andere vormen van modern leren.

Er zijn nog steeds psychologen, trainers en managers die zeggen, dat creativiteit in één van de hersenhelften zit. En hele volksstammen nemen het nog steeds over. Het idee komt uit een tijd dat de psychoanalyse en spirituele stromingen de macht hadden in de organisatie- en managementpsychologie. Zij kwamen met het idee, dat de ratio (het hoofd) in de ene kant van het brein zit, en het gevoel (het hart en de onderbuik) aan de andere kant. Om kort te gaan: dit is een mythe, of meer specifiek: een neuromythe. En ons brein is nu eenmaal gevoeliger voor mythe dan voor feiten. (Dit artikel is een fragment uit ‘De schakelaar’; een boek dat overal verkrijgbaar is)

Als ‘het werkt’ of veiligheid biedt, accepteert ons brein het als ‘waarheid’. Zoiets gold ook voor de neuromythe, dat creativiteit in een andere hersenhelft zat dan zakelijk en logisch denken. De (onjuiste) conclusie luidde jarenlang dat we in het westen teveel gefixeerd waren op de ene hersenhelft, en de andere verwaarloosden. Maar creativiteit zit niet in slechts één van de hersenhelften; het benut neuronetwerken uit beide helften. Neurowetenschapper Elkhonon Goldberg laat dit in zijn boek ‘Creativity’ goed zien. Volgens hem is creativiteit een complexe vaardigheid, die heel wat neuronetwerken in tegelijk activeert.

De neurowetenschappers Daniel Levitin en Elkhonon Goldberg wijzen erop dat creativiteit en spiritualiteit allebei kunnen bestaan door de dagdroomtoestand van ons brein.  Goldberg noemt de dagdroomtoestand het ‘standaard (neuronen) netwerksysteem’ (het default network system). Naast dit systeem kennen we het sturende brein, de zogenaamde centrale executive. Dit is het taakgerichte en taakgebonden breinsysteem waarmee we activiteit ontplooien. En dan is er dus de zogenaamde ‘insula’; de schakelaar tussen de dagdroomtoestand en de central executive.

Het brein dat creatief of spiritueel bezig is, verkeert in ieder geval een deel van zijn tijd in de dagdroomtoestand. Dan zijn we met vage dingen bezig, niet gericht, we staren een beetje, maken ons huis schoon en rommelen wat. Een belangrijke toestand, want hierin ontstaan de ideeën, en de reflecties en de gedachten over onszelf en onze relaties. Een nuttige staat dus.

Wie in deze nieuwe Corona-tijden aan zijn persoonlijke ontwikkeling wil werken, of  zijn medewerkers die kans wil geven, kan gebruik maken van een mooie kerstaanbieding.  Een aanbieding die geldt vanaf nu tot 31 januari 2021, Iedereen daarna kost het pakket 1050 euro. Als je je bestelling plaatst voor 31 januari 2021 geldt de aanbieding, ook als het traject later plaatsvindt in 2021.

Rijkshavenmeester van de Port of Amsterdam volgde het traject en schreef op Linkedin: ‘Bij Bert Overbeek het verkort traject Switchend Leiderschap gevolgd. Inzicht in je eigen leiderschap, gekoppeld aan een ongewisse toekomst. Met zijn verfrissende inzichten en nieuwsgierigheid naar wat mensen drijft mooie handvatten gekregen. Alles in een warme setting met humor.’ 

Voor slechts 795 euro (excl BTW) krijg je een online pakket waardoor je inzicht in modern leiderschap enorm toeneemt. Hierin leer je als leider of manager je positie te bepalen in deze voortdurend veranderende tijden van digitalisering, diversiteit, virussen en klimaatbeperkingen.

Wat zit er in dit zeer voordelige blended learning pakket?

Het jaar 2020 wordt door sommigen een rotjaar genoemd. Ik zit er iets anders in.Het Coronajaar is vooral een leerzaam jaar. We leren weer waarderen wat we jarenlang voor normaal aanzagen, maar wat door onze grootouders (en de duizenden generaties voor hen) als zeer luxueus zou zijn aangemerkt. Mijn opa zei altijd: ‘Jouw generatie gaat het moeilijk krijgen als het wat minder gaat’ en ik vind dat hij gelijk heeft.

Wat ook interessant is, is de polarisatie in de discussies. Niet leuk, wel boeiend. Links en rechts hoor je het woord ‘waarheid’ vallen, en het geloof in de eigen overtuigingen is sterk. En daar wil ik het even over hebben. Niet over ‘complotdenkers’, ‘reguliere media’, fake news, ‘gekkies’ of overheden die niet zouden deugen. Ik wil het hebben over de manier waarop wij mensen onze eigen ideeën beoordelen. De belangrijkste vraag is: kunnen wij dat wel?

Ik schuimde gisteren eens wat rond op managementplatforms, waar je altijd veel adviseurs tegenkomt. En wat me opviel was dat er allerlei opleidings- en managementadviezen langskwamen voor de COVID-periode. De titels spraken boekdelen. ‘Bent u klaar voor de wereld na Corona?’‘Hoe voorkomt u een corona burn out?’‘Aanspreken in het corona-tijdperk’ ‘Blijf opgewekt tijdens Covid’ ‘Informele teammeetings in een Coronamaatschappij’ ‘Verbinding maken in dagen van corona’. Etcetera.

In mijn laatste boek ‘De liefdesarchitect’ gaat het (in deel 2) over de politieke systemen waarin we functioneren op deze wereld. Wat ik wilde vertellen met het boek, is dat dat systeem steeds weer bijzonder destructief blijkt.
Wie naar onze wereld kijkt, kan niet anders concluderen dan dat er veel onrecht en grote ongelijkheid is. 26 rijken op deze wereld bezitten evenveel als de arme helft van deze wereld. Verder wordt de wereld beheerst door landjepik, zijn er zaken als kinderarbeid en kindermisbruik, drijft onze wereld op consumptiebehoeftes en -middelen die geweldig slecht zijn voor het milieu en is iedere ideologie in de geschiedenis zo’n beetje ten onder gegaan. Goed begonnen maar ten onder gegaan, bijna altijd door machtswellust of hebberigheid. Daaronder liggen andere biologische mechanismen, waaronder onze behoefte aan veiligheid.