Rubriek: Diversiteit

Wie zich gaat verdiepen in verandermanagement komt geheid het model van Kotter tegen. Een achtstappenmodel uit 1990, dat garant moet staan voor een succesvol veranderproces. Het voorziet in allerlei veranderingsvragen. Allereerst is er de urgentie, oftewel: waarom verander je de boel? Dan bepaal je wie de verandering leidt en begeleidt. Met die club bepaal je waar je naar toe gaat. En nadat je dat aan de betrokken medewerkers verteld hebt, begint het echte werk.

Dat echte werk begint met draagvlak. Lukt het om de mensen mee te krijgen? Leuk dat je met je coalitietje een plannetje hebt gemaakt, maar als niemand dat plan uitvoert is het zonde van je tijd en energie. En mensen zijn geen robots; die willen niet louter een programma afdraaien. Weerstanden steken de kop op en de weg naar je doel blijkt veel langer dan je had gepland.

Narcisten zijn mensen, die in hun jeugd af hebben geleerd om zichzelf te zijn. Ze zijn gekleineerd, genegeerd of verwaarloosd en leerden truukjes om de aandacht te krijgen, die ieder mens nodig heeft, want uiteindelijk is homo sapiens als een plant die naar de zon toe wil groeien en die goed gedijt op aandacht. Omdat narcisten als kind te weinig licht en water hebben gekregen, gaan ze dat later van hun omgeving eisen. Soms openlijk, soms sneaky, maar altijd dwingend.

Daarvoor ontwikkelen ze in hun leven een uitgebreide gereedschapskist. Hierin zitten tools als charme, kameleoneigenschappen, maar ook meedogenloosheid en kilheid ten opzichte van anderen. Deze laatste twee eigenschappen hebben te maken met de manier waarop narcisten door hun gewonde staat-van-zijn de ander zien: als een leverancier van aandacht. Als iemand, die dat wat hij of zij tekort is gekomen, moet leveren.

Wat wordt er verwacht van de manager van vandaag (en van de toekomst)? Dat is nogal wat want er verandert veel. In mijn eigen trainingen heb ik het in mijn boek over toekomstig leiderschap (‘De schakelaar’) over de 5d’s : duurzaamheid, decency (integriteit), development (ontwikkeling), digitalisering, diversiteit. Een toelichting.

-Duurzaamheid. Organisaties en dus ook hun managers zullen rekening moeten gaan houden met de klimaatverandering en in bredere zin met alle hulpmiddelen en randvoorwaarden. Duurzaamheid zal waarschijnlijk steeds meer een punt zijn waar consumenten voor kiezen. Hoe de veranderingen precies zijn, is niet bekend, maar de impact van het milieu doet zich al volop gelden. Leidinggevenden zullen hier bewustzijn over moeten hebben. Ook zoiets als een Covid-virus valt onder deze noemer, omdat het een gevolg is van onze huidige omgang met dieren en voedsel.

Mensen hebben meningen. Die meningen worden soms genuanceerd, en soms erg heftig geuit. In de samenleving, maar ook in de politiek of op het werk. Wie impact wil hebben, moet zichzelf niet alleen ‘aantrekkelijk’ presenteren, maar ook goed zijn in redeneren. Mensen zijn vaak gevoeliger voor een goed verhaal dan voor statistieken, die feiten beter weergeven. Eén verdrietig verhaal dat eigenlijk een incident is, komt soms beter over dan een betrouwbaardere statistiek die een totaal ander beeld laat zien dat dit verhaal.

Mensen zijn geen robots. Hun redeneringen worden ingegeven door hun emoties, hun behoefte aan veiligheid en hun angsten en verlangens. Die komen niet uit onze redeneringen voort. Ze bepálen die.

Zoveel mogelijk winst maken; dat lijkt de wet van de markt. En dat is prima zolang het gaat over auto’s of computers. Het wordt anders als er in jouw en mijn gezondheid wordt gehandeld. En dat gebeurt. En flink ook! De farmaceutische ‘marktkoopmannen en -vrouwen’ laten ons graag geloven dat het hen om onze gezondheid gaat. Helaas blijkt uit de feiten dat het vooral om de financiële gezondheid van het bedrijf en zijn aandeelhouders gaat. En dat gaat dat nogal eens ten koste van patiënten.

Ik richt me met dit artikel tot de groep jonge managers die een verschil wil maken en een meerwaarde wil hebben. Hun houding kan van onderscheidende betekenis zijn. Als zij zich als farmaceutische MT-leden verzetten tegen hen bekende misstanden, kunnen ze veel betekenen voor de samenleving. Want farmaceuten zijn er niet voor de winst, ze zijn er voor jouw en mijn gezondheid.

Hoe breng je nieuws en andere informatie? Een belangrijke vraag. Heel wat mensen denken ‘Ik heb het duidelijk gezegd, dus mensen weten waar ze aan toe zijn’. Maar in communicatie gaat het om meer dan ‘ik heb het duidelijk gezegd’. Het gaat om het effect van wat je zegt. Daarbij speelt het een rol wie het zegt, maar ook hoe je de dingen ‘frames’ (van het Engelse ‘framen’.) Ik zal een voorbeeld geven.

Het Trimbos-instituut deed in 2021 onderzoek naar drankgebruik onder studenten. Uit dat onderzoek kwam naar voren dat in dat jaar de meeste studenten, namelijk 89,4%, niet ‘overmatig’ hadden gedronken!  Het leeuwendeel van de studenten (83,8%) had zelfs niet ‘zwaar’ had gedronken. En laten we niet vergeten te melden dat 15% van de studenten in dat hele jaar geen druppel alcohol dronk. Overmatig is 14 glazen per week voor een vrouw, 21 voor een man; ‘zwaar’ is tenminste 1x per week 6 glazen per week voor mannen en 4 voor vrouwen. Boven de 25 jaar wordt excessief drankgebruik nog zeldzamer.

Wat gaat AI doen? Veel. Maar er is een interessant boek verschenen, dat namen geeft aan de mens die in deze moderde AI-wereld leeft. Homo ludens en homo syntheticus. De spelende mens, dus, en dat spelen gebeurt met synthetische media (AI-bewerkingen van beeld, geluid, tekst en memes). Het boek ‘Echt nep’ laat in een optimistisch toekomstbeeld zien wat Artificial Intelligence kan betekenen.

Menno van Doorn, Sander Duivestein en Thijs Pepping, een paar Nederlandse experts op het gebied van AI en psychologie, schetsen een scenario van de mens in het AI-tijdperk. En mocht je het nog niet weten, wij zijn die mens. Het AI-tijdperk is geen toekomstverhaal meer, het is een verhaal uit en over het hier en nu.

De schrijvers laten zich meevoeren aan de hand van filosofen en wetenschappers uit heden en verleden. Hun perspectief is dat AI ons in staat zal stellen om beter te ‘spelen’ met de realiteit dan in het verleden, simpelweg omdat de techniek dat gemak biedt. Speelden we al dan? Oh ja. Denk maar aan de toneelstukken in het oude Griekenland, aan de verhalen die overgeleverd zijn in de vorm van mythen en verhalen over goden.

Op 4 december 2021 publiceerden we -middenin de COVID-tijd- dit artikel over Artificial intelligence. Omdat het nu plotseling viraal gaat, publiceren we het nogmaals. Destijds was nog iedereen bezig met dit onderwerp. Dus inderdaad, net als met de brein-hype, liep Jongebazen voor de troepen uit.

‘Iedereen lijkt zich druk te maken om COVID, maar de impact van dat virus op onze samenleving is ‘peanuts’ vergeleken met dat wat ons op dit moment overkomt met kunstmatige intelligentie. Robots en computers verslaan de mens al gemakkelijk met schaken, een ongelooflijk ingewikkeld spel als GO en deskundig luisterpubliek onderscheidt een Bach-compositie door de computer allang niet meer van een echte Bach compositie. Computers leren intussen zichzelf van alles en dit proces is onomkeerbaar.

Ik snap dat niet iedereen iets met computers heeft, ikzelf ben ook geen fan, maar er is een omwenteling gaande in de wereld van de machines. We kunnen onze ogen hiervoor niet langer sluiten als we die omwenteling ten goede willen gebruiken voor mens, dier en aarde. Gelukkig zijn er voor de digibeten onder ons mensen als Mo Gawdat, die de kunst verstaan om in begrijpelijke taal uit te leggen wat er gebeurt in de wereld van de kunstmatige intelligentie.