Rubriek: Kennismanagement

‘Niet alleen worden de algoritmes en robots steeds slimmer, maar managers en medewerkers worden steeds dommer,’ hoorde ik iemand onlangs zeggen. Ik luisterde. Hij behoorde tot de mensen die zich zorgen maken over de effecten van amusement. Hij is niet de enige.  De psychiater Dirk de Wachter bijvoorbeeld, de schrijvers van ‘De 50 gevaarlijkste bedrijven ter wereld’, Houellebecq in zijn romans en in de jaren ’80 van de vorige eeuw Neil Postman, die het boek ‘Wij amuseren ons kapot’ schreef. Nog wat verder terug in de geschiedenis vinden we Aldous Huxley met zijn ‘Brave new world’. Amusement zou ons afleiden, is de strekking en wel op een manier dat machthebbers vrijelijk hun gang konden gaan. Terwijl wij Netflix aan het kijken zijn, zouden zij van alles kunnen besluiten wat we niet willen. En dat zouden ze ook doen.

De Wagter en Houellebecq kijken meer naar de mentale effecten van amusement. Bij Houellebecq vinden we een wereld waarin vermaak gepaard gaat met leegte en zielloosheid. De Wagter houdt van de schrijver, maar legt meer nadruk op het belang van verbinding, en die verbinding is in het geding in een wereld, waarin we de hele dag vermaakt worden. Ikzelf onderscheid ‘vermaak dat onze geest levend maakt of/en houdt’ van ‘vermaak dat ons passief maakt’. En waar deze bezorgde mensen het over hebben, richt zich volgens mij op de laatste categorie. Dit artikel legt onze manier van amusement consumeren naast die in de 19e eeuw, toen internet, televisie en radio nog niet bestonden. 

Heb je het Kamp van Koningsbrugge al eens gezien? Dan zou ik het terugkijken, als je tenminste iets wil leren over leiderschap. In dit programma ondergaan een aantal mensen elementen uit de commando-opleiding, en zij worden ook getoetst aan de normen die daar gelden. Je zou kunnen zeggen dat de begeleiding van Ray Klaassens en Dai Carter, de instructeurs, streng en rechtvaardig is. Niet iedereen wordt er blij van, omdat mensen soms stevig worden aangesproken en ook zonder meer uit de groep worden gezet, als zij hun eigen belang laten prevaleren boven dat van de groep.

Na meer dan 25 jaar organisaties gezien te hebben is het een verademing om te kijken naar deze mannen en het team dat hen ondersteunt bij het begeleiden van de deelnemers. De stijl van de begeleiders is bijzonder consistent. Duidelijkheid en discipline zijn belangrijke waarden voor hen, maar ook empathie en respect. Dit zal niet op iedereen zo overkomen, maar naar mijn mening komt dit doordat we wat stereotiepe en wat te softe voorstellingen hebben bij deze woorden. Korte termijn beelden eigenlijk. Lange termijn empathie leidt nog wel eens tot een stijl die minder empathisch oogt, maar het ondertussen wel ís.

Waar gaat de wereld heen? Jongebazen.nl publiceert hierover vanaf 1 februari uitgebreide artikelen. Het zal daarbij een helpende houding proberen te ontwikkelen. De vorige aflevering handelde over de risico’s die er zijn rondom onze internetdata. Deze keer gaat het over farmaceuten. Het boek dat een basis vormt voor deze artikelen is ‘De 50 gevaarlijkste bedrijven’ van Raeste en Sokola, in het artikel R&S genoemd.

Hoe staan we ervoor in de farmaceutische industrie en wat kunnen we eraan doen? In deze aflevering eerst maar eens een korte beschouwing. Verderop dit jaar kijken wenwat er al aan gedaan wordt en of er nog creatieve ideeën zijn om dit probleem aan te pakken. Want een probleem is het helaas; dat blijkt steeds weer uit de artikelen.

Jouw en mijn gegevens zijn, het zal niet nieuw zijn, ongelooflijk belangrijk voor internetbedrijven. Je moet dan denken aan de dingen die je doet, wie je vrienden zijn, hoe het met je gezondheid gesteld is, welke vrije tijdsbesteding je hebt, naar welke muziek je luistert of naar welke films je kijkt. Hoe meer informatie een organisatie van je heeft, des te beter kunnen ze je verleiden tot aankopen of om lid te worden van hun communities. Er zijn zelfs start ups die het helemaal niet gaat om winst maken, maar die vooral hun netwerk willen vergroten, zodat ze zichzelf naar een paar jaar kunnen verkopen.

Het spreekt vanzelf dat computeralgoritmes hierbij van onschatbare waarde zijn voor de bedrijven. Zij verzamelen de gegevens en hoe preciezer en waardevoller ze zijn, des te machtiger wordt een organisatie. De machtigste speler op de markt is degene die de meeste en meest betrouwbare informatie beheerst. Rockefeller had minder macht dan de moderne IT-baronnen, aldus een quote van Raeste en Sokala (verder R&S genoemd) in ‘De 50 gevaarlijkste bedrijven ter wereld’.

Waar gaat de wereld heen? Jongebazen.nl publiceert vanaf 1 februari artikelen die jonge (en oudere) managers en hun medewerkers helpen om organisaties gezond(er) te maken. Het zal daarbij een helpende houding proberen te ontwikkelen. Leiderschap in de 21^e eeuw zal volgens Jongebazen gericht moeten zijn op de gezondheid van organisaties, maar ook van mensen, dieren en onze planeet in het algemeen. Het gaat erom ons leven en dat van anderen leuk en leefbaar te maken. (Eerste aflevering: https://www.jongebazen.nl/werkvloervoer/protest-alleen-is-niet-genoeg-we-moeten-elkaar-helpen)

In de artikelen zullen we ons richten op de organisaties die worden beschreven als ‘de 50 gevaarlijkste bedrijven ter wereld’. Dit is de titel van een in 2022 uitgegeven boek van twee Finse onderzoeksjournalisten (Raeste & Sokala). We zullen de organisaties een voor een bekijken en ons in de artikelen opstellen als adviseurs om ze te helpen. Veroordelen van organisaties is gemakkelijk, maar vaak doen ze iets omdat klanten erom vragen. Jongebazen wil met zijn artikelen juist bedrijven helpen, die als ‘gevaarlijk’ gelden.

Wat veel van deze bedrijven nodig hebben is ondersteuning en hulp om ethisch verantwoord te worden of te blijven. Neem Uber. Het basisidee leek zo slecht nog niet. Je brengt vanuit je schuurtje via het internet mensen met een auto in contact met mensen die ergens naar toe moeten. Dat doe je via een gebruikersvriendelijk programma. Je zorgt ervoor dat de chauffeurs er iets mee verdienen en de klant is ook happy, want zijn rit is goedkoper dan een taxirit.

Jongebazen.nl zal vanaf vandaag artikelen publiceren die jonge (en oudere) managers en hun medewerkers helpen om organisaties gezond(er) te maken. Uiteraard op een praktische manier. Het zal daarbij een helpende houding proberen te ontwikkelen. Leiderschap in de 21^e eeuw zal volgens Jongebazen gericht moeten zijn op de gezondheid van mens, dier en onze planeet.

Lang waren dit de ‘speeltjes’ van politiek links, maar die tijd is allang voorbij. Jongebazen denkt ook niet in termen van links of rechts. Het gaat erom ons leven en dat van anderen leuk en leefbaar te maken. En dat geldt niet alleen voor organisaties, maar ook voor ons, voor jou en mij. In het boek ‘De schakelaar’ van Bert Overbeek is dit al een uitgangspunt; dit kan gezien worden als een vervolg van dit boek.

In Learning & Development moet echt meer aandacht komen voor de ontwikkelingen die in organisaties gaande zijn, maar te weinig worden opgemerkt. Conspiracy thinkers  maken zich druk over geheime strategieën om de mensheid van zijn vrijheden te beroven, ja, de wereldbevolking te decimeren. Te vaak blijkt dat ze niet alleen feiten in hun redenering hebben zitten, maar ook aannames en veronderstellingen. Het ingewikkelde daarvan is dat daarvoor altijd wel ‘bewijzen’ voor lijken te zijn; vooral als je dingen negeert die je complottheorie tegenspreken. Selectieve waarneming

Intussen hoor je echter maar weinig verontwaardiging over zorgwekkende dingen die zich al decennia bewijsbaar aan het voltrekken zijn in onze wereld.  Het boek ‘De 50 gevaarlijkste bedrijven ter wereld’ (Raeste, Sokola) kan gezien worden als een helicopterview over die zorgelijke zaken. Als je dit boek hebt gelezen, begrijp je beter in welke hoek het gevaar echt schuilt en ook hoe je je er op moet voorbereiden.

‘De 50 gevaarlijkste bedrijven ter wereld’ is wat mij betreft hèt business boek van 2022 geworden. Alle ludieke top 10-boekjes ten spijt over hoe je jezelf en je bedrijf moet aansturen, deze torent hoog boven de anderen uit. Het is een boek dat de bedrijven toetst op integriteit. Schrijvers zijn de Finse onderzoeksjournalisten Juha-Pekke Raeste en Hannu Sokala. (https://www.managementboek.nl/boek/9789400514546/de-50-gevaarlijkste-bedrijven-ter-wereld-juha-pekka-raeste)

In mijn boek over leiderschap in de toekomst, ‘De schakelaar’, vermeldde ik in 2019 al dat integriteit steeds belangrijker zou worden in de 21^e eeuw. Kort daarna zagen we hoe half mannelijk bekend Nederland door de mand viel. Ook zeer vooraanstaande politici kregen billenkoek, omdat ze dingen deden die het daglicht niet verdroegen. Het woord dat erbij past is het woord ‘ritselen’.

Afgel0pen vrijdag was bij BlijeMeisjes in de Harderwijkse Hondegatstraat een evenement. ‘Echt even gaan kijken, ook als je in Limburg of Groningen woont’ schreef ik van te voren.  Het evenement heette ‘Under the mistletoe’. En dat werd echt heel gezellig.

Waarom aandacht voor een lokaal evenement en een vintage community op Jongebazen? Ik leg het even uit.

‘Wat we nodig hebben is voorbeelden voor verantwoord, hip en warm leiderschap en ondernemen in de toekomst. In dit verband ben ik verzot op ‘Blije Meisjes’ (https://blijemeisjes.com). Blije Meisjes is een vintage community, die gedreven wordt door het ideaal van een gezonde samenleving. Zowel als het om de mensen gaat, als om de planeet heeft de community grootse plannen. De oppervlakkige passant zal in eerste instantie denken: het is een winkel. En dat is het óók. Maar de verkoop van stijl- en smaakvolle vintage spullen en kleding is maar een onderdeeltje van dat, wat Blije Meisjes in huis heeft.

Ik ben dol op spiritualiteit. Had een moeder (helaas overleden)  die er een tijd veel mee bezig was en vond dat zeer inspirerend. Hoewel ik  ook dol ben op wetenschap, is spiritualiteit altijd aanwezig gebleven in mijn leven. Ik wil gewoon niets uitsluiten, omdat we simpelweg maar weinig weten als mensen. Het mooiste zijn volgens mij onze zoektochten. Naar wie we nu eigenlijk zijn, naar kennis en eigenlijk naar de diepte van het leven.

Maar er zit ook een nuchtere kant in me, die kritischer durft te kijken naar goeroes, dominees, spirituele medemensen en naar zichzelf. Ik doe dit graag met enige lichtheid, met een kwinkslag, wat niet altijd lukt. Ik vind het ook nodig om dit te doen, omdat ik geloof dat het omver werpen van heilige huisjes ook vaak van toepassing is op mensen, die dat bij anderen doen. Mensen zoals ik zelf, dus. Ik ben dan ook niet wars van een vleugje zelfspot. Anders gaan we onszelf te serieus nemen. In onderstaand artikel zie je hoe dat uitpakt.