Rubriek: Kennismanagement

Gerommel met privacy gegevens is serieuze bedreiging…

Jouw en mijn gegevens zijn, het zal niet nieuw zijn, ongelooflijk belangrijk voor internetbedrijven. Je moet dan denken aan de dingen die je doet, wie je vrienden zijn, hoe het met je gezondheid gesteld is, welke vrije tijdsbesteding je hebt, naar welke muziek je luistert of naar welke films je kijkt. Hoe meer informatie een organisatie van je heeft, des te beter kunnen ze je verleiden tot aankopen of om lid te worden van hun communities. Er zijn zelfs start ups die het helemaal niet gaat om winst maken, maar die vooral hun netwerk willen vergroten, zodat ze zichzelf naar een paar jaar kunnen verkopen.

Het spreekt vanzelf dat computeralgoritmes hierbij van onschatbare waarde zijn voor de bedrijven. Zij verzamelen de gegevens en hoe preciezer en waardevoller ze zijn, des te machtiger wordt een organisatie. De machtigste speler op de markt is degene die de meeste en meest betrouwbare informatie beheerst. Rockefeller had minder macht dan de moderne IT-baronnen, aldus een quote van Raeste en Sokala (verder R&S genoemd) in ‘De 50 gevaarlijkste bedrijven ter wereld’.

Exponentiële organisaties en de trage wetgeving: je bouwt iets, wordt giga en dan?

Waar gaat de wereld heen? Jongebazen.nl publiceert vanaf 1 februari artikelen die jonge (en oudere) managers en hun medewerkers helpen om organisaties gezond(er) te maken. Het zal daarbij een helpende houding proberen te ontwikkelen. Leiderschap in de 21e eeuw zal volgens Jongebazen gericht moeten zijn op de gezondheid van organisaties, maar ook van mensen, dieren en onze planeet in het algemeen. Het gaat erom ons leven en dat van anderen leuk en leefbaar te maken. (Eerste aflevering: https://www.jongebazen.nl/werkvloervoer/protest-alleen-is-niet-genoeg-we-moeten-elkaar-helpen)

In de artikelen zullen we ons richten op de organisaties die worden beschreven als ‘de 50 gevaarlijkste bedrijven ter wereld’. Dit is de titel van een in 2022 uitgegeven boek van twee Finse onderzoeksjournalisten (Raeste & Sokala). We zullen de organisaties een voor een bekijken en ons in de artikelen opstellen als adviseurs om ze te helpen. Veroordelen van organisaties is gemakkelijk, maar vaak doen ze iets omdat klanten erom vragen. Jongebazen wil met zijn artikelen juist bedrijven helpen, die als ‘gevaarlijk’ gelden.

Wat veel van deze bedrijven nodig hebben is ondersteuning en hulp om ethisch verantwoord te worden of te blijven. Neem Uber. Het basisidee leek zo slecht nog niet. Je brengt vanuit je schuurtje via het internet mensen met een auto in contact met mensen die ergens naar toe moeten. Dat doe je via een gebruikersvriendelijk programma. Je zorgt ervoor dat de chauffeurs er iets mee verdienen en de klant is ook happy, want zijn rit is goedkoper dan een taxirit.

Protesteren en schelden alleen is niet genoeg; het brengt ons niet verder!

Jongebazen.nl zal vanaf vandaag artikelen publiceren die jonge (en oudere) managers en hun medewerkers helpen om organisaties gezond(er) te maken. Uiteraard op een praktische manier. Het zal daarbij een helpende houding proberen te ontwikkelen. Leiderschap in de 21e eeuw zal volgens Jongebazen gericht moeten zijn op de gezondheid van mens, dier en onze planeet.

Lang waren dit de ‘speeltjes’ van politiek links, maar die tijd is allang voorbij. Jongebazen denkt ook niet in termen van links of rechts. Het gaat erom ons leven en dat van anderen leuk en leefbaar te maken. En dat geldt niet alleen voor organisaties, maar ook voor ons, voor jou en mij. In het boek ‘De schakelaar’ van Bert Overbeek is dit al een uitgangspunt; dit kan gezien worden als een vervolg van dit boek.

Vacatures

Teammanager klantenservice

Als Teammanager is het je eerste verantwoordelijkheid dat medewerkers optimaal zijn voorbereid om hun werk te doen. Je stuurt het team van twintig medewerkers aan, zodat de doelstellingen van het KCC in tijd, kwaliteit en budget worden behaald. Bekijk alle vacatures

Advertorial

50 gevaarlijke bedrijven en de boodschap voor het management development

In Learning & Development moet echt meer aandacht komen voor de ontwikkelingen die in organisaties gaande zijn, maar te weinig worden opgemerkt. Conspiracy thinkers  maken zich druk over geheime strategieën om de mensheid van zijn vrijheden te beroven, ja, de wereldbevolking te decimeren. Te vaak blijkt dat ze niet alleen feiten in hun redenering hebben zitten, maar ook aannames en veronderstellingen. Het ingewikkelde daarvan is dat daarvoor altijd wel ‘bewijzen’ voor lijken te zijn; vooral als je dingen negeert die je complottheorie tegenspreken. Selectieve waarneming

Intussen hoor je echter maar weinig verontwaardiging over zorgwekkende dingen die zich al decennia bewijsbaar aan het voltrekken zijn in onze wereld.  Het boek ‘De 50 gevaarlijkste bedrijven ter wereld’ (Raeste, Sokola) kan gezien worden als een helicopterview over die zorgelijke zaken. Als je dit boek hebt gelezen, begrijp je beter in welke hoek het gevaar echt schuilt en ook hoe je je er op moet voorbereiden.

De 50 gevaarlijkste bedrijven ter wereld: het ‘mot’ anders

‘De 50 gevaarlijkste bedrijven ter wereld’ is wat mij betreft hèt business boek van 2022 geworden. Alle ludieke top 10-boekjes ten spijt over hoe je jezelf en je bedrijf moet aansturen, deze torent hoog boven de anderen uit. Het is een boek dat de bedrijven toetst op integriteit. Schrijvers zijn de Finse onderzoeksjournalisten Juha-Pekke Raeste en Hannu Sokala. (https://www.managementboek.nl/boek/9789400514546/de-50-gevaarlijkste-bedrijven-ter-wereld-juha-pekka-raeste)

In mijn boek over leiderschap in de toekomst, ‘De schakelaar’, vermeldde ik in 2019 al dat integriteit steeds belangrijker zou worden in de 21e eeuw. Kort daarna zagen we hoe half mannelijk bekend Nederland door de mand viel. Ook zeer vooraanstaande politici kregen billenkoek, omdat ze dingen deden die het daglicht niet verdroegen. Het woord dat erbij past is het woord ‘ritselen’.

Communities als Blije Meisjes, warm, hip en verantwoord…

Afgel0pen vrijdag was bij BlijeMeisjes in de Harderwijkse Hondegatstraat een evenement. ‘Echt even gaan kijken, ook als je in Limburg of Groningen woont’ schreef ik van te voren.  Het evenement heette ‘Under the mistletoe’. En dat werd echt heel gezellig.

Waarom aandacht voor een lokaal evenement en een vintage community op Jongebazen? Ik leg het even uit.

‘Wat we nodig hebben is voorbeelden voor verantwoord, hip en warm leiderschap en ondernemen in de toekomst. In dit verband ben ik verzot op ‘Blije Meisjes’ (https://blijemeisjes.com). Blije Meisjes is een vintage community, die gedreven wordt door het ideaal van een gezonde samenleving. Zowel als het om de mensen gaat, als om de planeet heeft de community grootse plannen. De oppervlakkige passant zal in eerste instantie denken: het is een winkel. En dat is het óók. Maar de verkoop van stijl- en smaakvolle vintage spullen en kleding is maar een onderdeeltje van dat, wat Blije Meisjes in huis heeft.

De spirituele beautysalon

Ik ben dol op spiritualiteit. Had een moeder (helaas overleden)  die er een tijd veel mee bezig was en vond dat zeer inspirerend. Hoewel ik  ook dol ben op wetenschap, is spiritualiteit altijd aanwezig gebleven in mijn leven. Ik wil gewoon niets uitsluiten, omdat we simpelweg maar weinig weten als mensen. Het mooiste zijn volgens mij onze zoektochten. Naar wie we nu eigenlijk zijn, naar kennis en eigenlijk naar de diepte van het leven.

Maar er zit ook een nuchtere kant in me, die kritischer durft te kijken naar goeroes, dominees, spirituele medemensen en naar zichzelf. Ik doe dit graag met enige lichtheid, met een kwinkslag, wat niet altijd lukt. Ik vind het ook nodig om dit te doen, omdat ik geloof dat het omver werpen van heilige huisjes ook vaak van toepassing is op mensen, die dat bij anderen doen. Mensen zoals ik zelf, dus. Ik ben dan ook niet wars van een vleugje zelfspot. Anders gaan we onszelf te serieus nemen. In onderstaand artikel zie je hoe dat uitpakt.

Ander leiderschap kan ons systeem mogelijk wel veranderen…

Het boek ‘Het begin van alles’ van Graeber en Wenbrow is een must read voor iedereen die niet blij wordt van de huidige politieke systemen. Het boek laat zien dat veel wetenschappers ons wijsmaken dat we vastzitten in dit systeem. Veranderingen van het systeem zelf zouden eigenlijk niet mogelijk zijn. Machtsblokken als de USA, China en Europa zijn te groot, dat is nooit meer te veranderen, zo wordt er geredeneerd.

Wie het boek van Graeber en Wenbrow leest, gaat echter vanzelf nieuwe perspectieven zien. Er moet iets veranderen aan de ongelijkheid en de omgang met macht in deze wereld. Zeggen dat dat niet kan, is de verandering blokkeren. De schrijvers van het boek geven voorbeelden van samenlevingen, waarin het delen van voedsel en goederen belangrijker is dan persoonlijk bezit. Dat streven naar persoonlijk bezit regeert onze westerse samenleving al een hele tijd, zowel op individueel niveau als op het niveau van organisaties en overheden. Er zijn echter goede voorbeelden van samenlevingen, die zich heel anders organiseerden. Meestal beschavingen die wij in het verleden wegzetten als primitief, inheems of  ‘wild’. 

Subtiele misleiding op sociale media

Er valt me iets op op sociale media. Regelmatig zijn er postings van politieke partijen of idealistische clubs en hun aanhangers. Denk aan teksten als ‘Kaag laat zich niet in de hoek zetten door…’ of ‘Renske wast de premier de oren’, ‘Wilders slacht het kabinet’ of ‘Jesse Klaver zet die en die in de hoek’.
Wat daarbij verder opvalt is niet alleen dit soort krachttaal (erg populair tegenwoordig), maar ook dat je alleen de spreker aan het woord ziet en de reactie van de ‘tegenpartij’ niet. Dat is een zeer subtiele manier van ‘framen’. Je poneert je standpunt en doet net of de ander onder de tafel is gebabbeld.

Hang niet de moralist uit over sociale media; gebruik ze zoals je wil

Wie op Instagram of Facebook rondneust, komt heel wat selfies tegen. Bij sommige mensen leidt dit tot kritiek. Nu is het met sociale media simpel: je doet er wel iets mee of niet. Beiden lijkt me geen probleem. Je houdt ergens van of je houdt er niet van. Maar als het om sociale media gaat, komt er bij sommigen allerlei moralistische prietpraat uit de la.

Mensen zouden alleen nog maar leven voor de likes en geen leven hebben als er geen likes zouden zijn. Het plaatsen van selfies zou één grote roep om aandacht zijn en zelfs narcisme, want moralisten strooien graag met psychiatrische etiketten. Ik zelf ben daar sinds mijn activiteit op de sociale media regelmatig mee geconfronteerd. En ook met vragen als ‘Waarom zit je zoveel op Insta en Facebook?’