De managementgoeroes Kaplan en Norton concluderen uit honderden cases, datgene waar ik eigenlijk zelf al jaren van uit ga in mijn werk: wees zeer behoedzaam met reorganisaties. Die dingen kosten veel geld. Beter kun je een organisatiestructuur kiezen die soepel werkt.
Hoe vreemd vindt u het wanneer het ziekteverzuim in uw organisatie aan de hoge kant is? Erg vreemd, wedden wij. Het geeft nogal te denken. Laten we het onderwerp ‘ziekteverzuim’ eens van een heel andere kant aanvliegen. Een paar factoren uitvergroten die je niet zo vaak hoort noemen. Bijvoorbeeld: Zijn Nederlandse werknemers verandert in suikerbeesten, die bij de eerste de beste regenbui elkaar vallen?
Zelfstandigen zonder personeel heten ze. Mensen die, soms na jarenlang vast dienstverband, de stap wagen en voor zichzelf beginnen, in plaats van veilig in de comfortzone te blijven hangen. Als iemand kind van de crisis is geworden, dan is het de zzp’er. Het gaat ongeveer zo. Bedrijven huren zzp’ers in, omdat die zich om de een of andere reden bewezen hebben. Ze onderscheiden zich door een hoge kwaliteit van werken, en ze moeten wel, anders komen ze niet aan de bak.
Op 16 september zal JB-hoofdredacteur Bert Overbeek één van de uitverkoren coaches zijn die meewerkt aan een NOBCO-conferentie op Nijenrode. Hij zal het er hebben over de omgang met lastige opdrachtgevers, en het wordt een levendige interactieve drie kwartier. De NOBCO is de beroepsgroep voor coaches, en het aardige is dat Bert altijd erg kritisch is geweest over ze, maar dat hij toch uitgenodigd werd om een workshop te doen. Overigens schreef hij eerder al eens een artikel in het blad ‘Tijdschrift voor Coaching’.
In Scandinavische landen is een minderheidskabinet meer regel dan uitzondering, de vergelijking met de Nederlandse situatie gaat echter niet zomaar mank: die loopt op een landmijn en hinkelt verder met één been.
In Denemarken steunt sinds 2001 de Deense Volkspartij (DV) een centrumrechtse minderheidsregering. De DV neemt standpunten in die op gebied van immigratie, islam, integratie en (ouderen)zorg vergelijkbaar zijn met de PVV. Sinds een slordige veertig jaar heeft het daar zijn bestaansrecht bewezen. Voorstanders van een een-tweetje VVD-CDA met de PVV als lachende derde wijzen daar op.
Het Nieuwsblad van het Noorden noemde hem één van de belangrijkste ‘snorren’ van het noorden. Joop Mulder, directeur van het wereldberoemde theaterfestival Oerol. Iedereen die wel eens op Terschelling is geweest kent het, het theaterfestival dat in de junimaand het eiland in bezit neemt. Maar de roem van het festival beperkt zich niet tot het eiland. Mulder is dan ook net terug uit Brussel voor besprekingen. En hij is bezig een speciale productie uit China te contracteren. Daar was hij in 2001 en zag hij een gezelschap dat hij dolgraag naar Oerol wilde halen. Bert Overbeek wilde weten hoe een HBS’er uit Bolsward uit het niets een festival kon opzetten dat nu tot in New York bekend is. En stelde vast dat ondernemen niet zonder teleurstelling en tegenslagen kan. (Zie ook www.egobert.wordpress.com)
- Sinds eergisteren heb ik een twitteraccount geopend als aanvulling op mijn boek ”Goeroegetwitter’. Hij heet Goeroetweets en met grote regelmaat worden de tweets van belangrijke managementdenkers besproken. Mensen die dit leuk vinden, kunnen absoluut terecht bij Goeroetweets. Iemand zei onlangs trouwens tegen me dat hij niet van goeroes houdt. Ik ook niet, maar het is hier maar een verzamelnaam voor slimme denkers over management. En van slimme denkers kun je er zelden genoeg hebben. Een greep uit de tweets
‘Blijf dicht bij jezelf. Bedrijven willen echt niet weten of je goed kunt acteren tenzij het een castingbureau is.’ Stilzwijger, Hanekam & Hanekam, Drumstick en ik hoorden het aan, schreven het op en dachten er het onze van. We hadden net een groepsopdracht geoefend waarbij we vooraf een kaartje hadden gekregen met daarop wie we waren en wat onze situatie was. Aan deze assessmenttraining heb ik verschillende keren teruggedacht en eerlijk gezegd word ik er een beetje narrig van, de groepsopdracht.
Op de vijfde verdieping van zijn hoofdkantoor aan de Frankemaheerd in de Amsterdamse Bijlmer, zit hij ontspannen aan de vergadertafel. Ronald van Zetten, CEO van de HEMA. Een energieke man. Optimistisch en nieuwsgierig, bijvoorbeeld als je hem hoort over de toekomst van zijn bedrijf. Positief over de jongere generatie. Even vasthoudend als veerkrachtig wanneer je naar het verhaal over zijn carriere luistert.
Amsterdam, een willekeurige werkdag. Tram 5 rijdt langs de Zuidas. Zuchtend en voorzichtig schuifelend stapt het 3e regiment van het krijtstreeplegioen uit. Als mijn kat is overleden kijk ik vrolijker. Wat raar dat ik hen toch benijd. Deze mensen hebben het vege lijf weten te redden in een economische tornado die de Atlantische Oceaan is overgestoken en nog niet is uitgewoed. Het dwingt me tot zelfonderzoek. Hoe kan het dat elke 10 minuten duizenden kilo’s lamlendigheid per wagonlading voor de deur worden gesodemieterd en dat een brok gedrevenheid (in alle onbescheidenheid) nog geen startersfunctie heeft?
