Afgelopen zaterdag ontving ik (via bonafide kanalen) een mail. Ik kon een televisie winnen. Door gewoon iets in te tikken. Van Moniek. Nu heb ik een televisie, maar ik ken mensen die geen televisie hebben en het leek me leuk om dat ding voor hen te winnen.
Ik vroeg mijn Rotterdamse vriendin Ingrid van der Straaten (zie foto) om eens op te schrijven waarom ze een aantal jaren geleden besloot Nederland en haar boeiende baan definitief achter zich te laten om in Thailand te gaan wonen en werken. Dit soort verhalen zullen we nodig hebben in de toekomst, wanneer steeds meer Nederlanders in het buitenland aan het werk moeten. Een artikel ter overdenking!
Internet zal alle organisaties, bedrijven en samenwerkingsorganisaties wereldwijd volledig veranderen. Er is een nieuwe generatie jongeren opgestaan die vertrouwd is met Facebook en Twitter. Deze generatie wordt nu nog getypeerd als dom door de mannen en vrouwen die bepalend zijn in organisaties, bedrijven en regeringen. Maar ze zijn niet dom; hun intelligentie heeft een ander karakter.
Het verhaal is duidelijk voor Nederland. We hebben het geld niet voor top van het Europese clubvoetbal. En dat geldt ook voor Ajax. De tijd dat Gerrie Mühren een halve minuut met een bal jongleerde in de halve finale, uit tegen Real Madrid, ligt meer dan 35 jaar achter ons. (zie ook www.egobert.wordpress.com)
Deze weblog, opgericht door ondergetekende, in samenwerking met Willem Mastenbroek en zijn zoon, bestaat zo’n 4 jaar en trekt intussen veel bezoekers. Tussen de 300 en 400 per dag. Dat is veel voor een weblog van dit kaliber. Het is onze intentie om jonge managers te helpen met lastige praktijksituaties, als aanvulling op hun managementstudies. Jonge Bazen volgt…
In een conferentieoord, na een training aanspreken, wordt het laat. Er blijft een gezelschap van drie mensen over, plus de trainer die geen alcohol drinkt, maar even niets wil missen van het groepsproces omdat er in het informele veel waardevolle informatie vrijkomt. Twee van de drie mensen, een vrouw en een man, gaan ‘even wandelen’.
Wetenschap heeft in bepaalde kringen de reputatie kil te zijn. En sommige wetenschappers zijn inderdaad vervelend en weinig warm. Maar de maatschappelijke betrokkenheid van een blad als ‘De Ingenieur’ (orgaan van KIVI NIRIA) mag er zijn. Wie het nummer van 1 mei 2009 doorbladert, kan met eigen ogen lezen hoe hard er gewerkt wordt aan verbetering van het milieu. En dat juicht onze weblog ernstig toe. JongeBazen is een voorstander van verbetering van het milieu door natuurvriendelijke technieken. Dus alle speurtochten en onderzoeken op dit gebied zijn in de gastcolumn van JongeBazen welkom.
Altijd al het gevoel dat we teveel focussen op opbrengst en kosten. Op louter meetbaarheid. De econoom Arnold Heertje legde zaterdag 25 april in de Volkskrant uit, dat we door louter naar geld te kijken, fouten maken.
Wat een feest! De derde donderdag van april is elk jaar gereserveerd om de secretaresse in het zonnetje te zetten. Vrijdag, de dag erna las ik toch maar mooi weer in verschillende nieuwsbrieven dat de helft van de bazen secretaressedag is vergeten. Vinden zoveel bazen het niet interessant? Of vindt de secretaresse het zelf niet boeiend? Of kan de baas, zonder dat de secretaresse het aankondigt niet zelf onthouden?
Vandaag viel mijn oog op een de wekelijkse, volgens mij volstrekt overbodige, peilingen. Partij X heeft een zeteltje ingeleverd en partij Y ook. Zouden ze daar in Den Haag nou buikpijn van krijgen met de Europese verkiezingen, begin juni dit jaar, in het vooruitzicht?
