“Ja, en dat hebben we al zo vaak geprobeerd en in de praktijk verzand het altijd weer. Jullie trainers hebben makkelijk praten en presenteren al die programma’s als de oplossing“, beet een cursist me de afgelopen week toe. De training vond plaats binnen een salesorganisatie. De leidinggevenden worden verantwoordelijk voor het trainen van de eigen mensen en zijn verplicht
Trainers kunnen een ondersteunende rol hebben bij een veranderingstraject. Iedere zichzelf respecterende manager weet dat een training echter niet op zichzelf mag staan, en ingebed moet zijn in een breder verhaal. In dat verhaal is ook een rol voor managers weggelegd. Zij ‘dragen’ de verandering. Onder andere door het geven van informatie, het geven van feedback en door ‘op de vloer’ te kijken wat mensen doen met de training die ze hebben gekregen. Maar pakken zij hun verantwoordelijkheid?
Zijn bestuursvoorzitters van bedrijven goed geïnformeerd over de dingen die gebeuren in hun organisatie? Ik durf te stellen dat dit heel vaak niet zo is. Het volgende voorbeeld mag dit illustreren. Een bestuursvoorzitter van een groot bedrijf vraagt zijn MT-leden hoe de werkbeleving bij de mensen is. Hij krijgt erg tegenstrijdige antwoorden, en kan ze eigenlijk niet met elkaar in overeenstemming brengen.
NS heeft iets nieuws. Conducteurs kunnen kaarten controleren met behulp van elektronica. Ze halen een kaart achter een computertje langs en dat registreert dan of het vervoerbewijs goed is. Is het treinpersoneel zelf niet meer in staat om de kaarten te controleren, of zitten er andere dingen achter?
Gisteren, vrijdag 24 juli, was ik te gast bij Business News Radio (BNR) om te praten over het thema ’Terug naar de werkvloer’. Samen met twee bestuursvoorzitters, Frie van Hulten (CSU) en Ronald van Zetten (Hema). Het was een geanimeerde discussie, in de studio aan het Prins Bernhardplein in Amsterdam. (De link vind je hier, datum 24 juli: http://www.bnr.nl/radio/programmas/leiderschap/11951268?archief=)
Contador is in de Tour de France een goed model voor jonge managers. Zoals hij op 19 juli in de beklimming naar Verbier reed, en zich losmaakte van de levende legende Lance Armstrong, dat mag er zijn. Lance doet wel sympathiek als het over Contador gaat, maar tussen de rimpels en de ervaren stembanden door hoor je toch ook een zekere ergernis. En die lijkt veel op de ergernis van oudere managers als het over jonge managers gaat.
Hoe zorgen we ervoor dat onze economie weer floreert? Wat gaat de wereld helpen? En wat gaat ons land helpen? Net als de grote economen en jullie weet ik het niet. Dus ga ik brainstormen. En als ik klaar ben, zou ik het fijn vinden als jullie mee brainstormen.
Die over-the-top-salarissen, laten we die nog eens onder de loep nemen. Er is een groep zeer kapitaalkrachtige mensen. Al eerder schreef ik op JB over het verschil tussen grote ondernemers zoals Freddy Heineken en allerlei bestuursvoorzitters van grote organisaties, die in een gespreid bedje kwamen en alleen nog maar op kosten zijn gaan letten, ten koste van hardwerkende goede werknemers.
Internet zal alle organisaties, bedrijven en samenwerkingsorganisaties wereldwijd volledig veranderen. Er is een nieuwe generatie jongeren opgestaan die vertrouwd is met Facebook en Twitter. Deze generatie wordt nu nog getypeerd als dom door de mannen en vrouwen die bepalend zijn in organisaties, bedrijven en regeringen. Maar ze zijn niet dom; hun intelligentie heeft een ander karakter.
Er is iets gaande in Nederland waar we tegen moeten vechten. En dat is de ongehoorde onbeschoftheid van organisaties en overheidsinstellingen in het contact met hun klanten. Een onbeschoftheid die onnodig veel kosten met zich meebrengt. Ik heb in het afgelopen half jaar zonder veel moeite een paar voorbeelden kunnen verzamelen. (zie ook www.egobert.wordpress.com)
