Midlife managers, opgelet. We are the youth of today, zingt Amy Mac Donald op haar laatste cd. Een mooie ballad. Maar dat niet alleen. Ze is niet onder de indruk van de wereld die midlifers haar te bieden hebben. De kritiek is niet mals: ‘you are just some incapable figure thinking that you are bigger than me but you don’t know anything about the youth of today’
Er zijn in 2008 meer problemen tussen werkgevers en werknemers bij het uit elkaar gaan. Bedrijven rommelen met lease-auto’s, doen ingewikkeld over vakantiedagen en betalen de laatste salarissen niet uit, en andere financiële rimram.
Ik nodig mensen uit om dit soort praktijken bij Jonge Bazen te melden.
Het is persoonlijk en ook niet helemaal terecht van mij, maar ik erger me aan stappendenkers. Mensen die een probleem altijd maar willen aanpakken met een project en bijbehorend plan. Projecten schieten zo vaak hun doel voorbij.
In een bekend Nederlands bedrijf klaagt teamleider John. Hij heeft in de Management Development-pot gezeten, en staat nu te boek als high potential. Men heeft hem in zijn carrièrepad een teamleidersfunctie gegeven. Hierin moet hij een bedrijfsbureau aansturen. Dat is niet zijn specialiteit en het is dan ook een leerplek.
‘Een global footprint met sites’, was het antwoord op mijn vraag waar het bedrijf over een aantal jaren moet staan. Gelukkig slaagde ik erin te vragen hoe dat eruit ziet en wat ervoor nodig is dat te bereiken. Toen volgde het verhaal dat de doorlooptijden versneld moeten worden, omdat de productie in de komende jaren met 200% omhoog moet om alle binnengekomen orders op tijd te leveren.
Bij veranderingen willen beleidsmakers dat dingen in het productieproces anders gaan. Dat bedenken ze in bijeenkomsten in hotels of kastelen, om het eens ironisch te zeggen. Bij overvloedige maaltijden en een borreltje.
Managers bedenken beleid en zorgen ervoor dat hun mensen weten wat er van ze verwacht wordt. Als je iets wilt, leg je het mensen uit. En je zorgt voor goede randvoorwaarden om de dingen te realiseren. Wil je een hogere productie, dan moet je mensen niet 3x per week in een overleg stoppen.
Ik werk aan een praktijkboek(je) over ‘de verrukkelijke werkvloer’. Ik vind dat nodig. De meeste reorganisatie-, verander-, verbeter- en managementmodellen bereiken de werkvloer niet, zo is mijn ervaring en die van veel van mijn klanten. Ze zijn een korte rimpeling in het water, de kringen verplaatsen zich naar de rand en verdwijnen.
Even wat anders. Weet je wat nou een boeiende en leerzame vrije tijds besteding is voor JongeBazen? De muziekstukken van de componist én directieve leidinggevende Gustav Mahler. Zijn muziek werd meer dan eens voor film gebruikt. Visconti’s ‘Death in Venice’ uit de jaren zeventig van de vorige eeuw kan beschouwd worden als één lange clip bij de highlights uit Mahler’s muziek. De muziek is romantisch, rijk en niet altijd even vrolijk. Fijn als je eens een ander sfeertje wilt proeven dan target- en machtssferen.
Iets grappigs.
Ik bezocht onlangs een training over ‘adhesives’. Het was interessant genoeg voor iemand die alles over alles wil weten. Het ging over flextech en silliconen. Middelen om tegels, vloerdelen en gebouwen te lijmen. Een wereld gaat voor je open.
