Tag: Bedrijfscultuur

Het effect van trainingen kan heel goed zijn. Als er goede trainers zijn die de essentie weten te raken. Trainers die niet met zichzelf bezig zijn, of met hun modellen lopen te preken. Dat het mis kan gaan, zie je nogal eens in feedbacktrainingen. In het onderstaande voorbeeld had de trainster een goed gevoel over de dag. Ze vond dat er ‘hard gewerkt’ was en dat er veel bereikt was. Ze merkte op dat de groep er aan het begin van de dag heel anders bij had gezeten dan aan het einde van de dag. Ooit leerde ik iets geweldigs van René ten Bos van Schouten en Nelissen. René zei: Trainers denken altijd dat zij iets geweldigs hebben gedaan of doen, maar aan het einde van de dag bepalen de mensen zelf wel wat ze mee naar hun werkplek nemen. Lees wat er de ochtend na de training gebeurde.

Veel organisaties hebben nodeloos veel managementlagen. De managers vormen complete apparaten. 60% van de Nederlandse medewerkers was volgens een onderzoek dat goed bekend staat,  ontevreden over hun leidinggevende. En er verschijnen steeds meer boeken over zelfsturende teams. Zelfsturende teams waren eerder populair in de jaren negentig. Maar de experimenten slaagden niet, omdat er informele pikordes ontstonden in de teams, en er opnieuw een hierarchische structuur ontstond. Nu waren de zwakkeren echter niet beschermd tegen de grillen van hun informele leiders.

Een verhaal vertelt vaak meer dan 1000 modellen. Werken via stappenmodellen heeft een zekere schoonheid. Maar een verhaal leert je vaak meer.  Zoals het onderstaande verhaal over Winsum, een HRM-manager. Het verhaal komt uit de praktijk. Het verwoordt de moeite die een personeelschef (oud maar lekker woord) heeft met zijn positie. De organisatie vindt HRM maar een betweterig clubje, terwijl de HRM’ers zelf in de veronderstelling zijn dat dit komt doordat de organisatie iets niet ‘ziet’ of ‘doet’ wat ze wel zou moeten doen. Waar het toe kan leiden, lees je in onderstaand verhaal.

Iedereen heeft zijn eigen metafoor voor organisaties. De één ziet zijn bedrijf als een machine. Een tweede ziet het als een dorp; een plaats waar mensen een gemeenschap vormen. Een derde vindt zijn organisatie te vergelijken met een democratische volksvergadering. En zo zijn er nog wel een aantal te bedenken. Ik zelf hou er wel van om organisaties te zien als biologische organismen. Als systemen die je kunt vergelijken met zogenaamde ‘osmotische systemen’. Het menselijk lichaam is zo’n systeem, maar ook een bos of regenwoud.

Wanneer iemand een pietje precies is, dan past hij uitstekend in een werkomgeving die belang hecht aan een zorgvuldige afwerking van taken. Maar wat gebeurt er met hem wanneer je hem in een chaotische omgeving zet, waarin snel schakelen noodzakelijk is? En iemand die goed is in sales, een extraverte prater die gemakkelijk contact legt en zijn relaties fantastisch beheert, past prima op een afdeling met klantencontact. Maar hoe zou hij zich gaan voelen wanneer je hem op een rustig en ordelijk werkende IT-afdeling plaatst?

Waarom hebben wij leiders nodig? Wie naar wetenschappers luistert krijgt een helder antwoord. Zo laat de beroemde primatoloog Frans de Waal weten dat leiders nodig zijn om te bemiddelen bij geschillen. Bij ons mensen gaat het erom een evenwicht te vinden tussen (a) de wil tot macht van individuen of groepen, en (b) het verlangen om macht onder controle te houden. Zouden we dat niet doen, dan domineert het ene individu het andere of de ene groep de andere.

John is hoofd inkoop in een technisch bedrijf. Een mannencultuur. Hij werkt nu nog 40 uur, maar heeft recent een verzoek ingediend om 32 uur per week te mogen werken.

Leuk, Malcolm Gladwell. Half Jamaicaan, hardloper, maar allang ook journalist en sinds zijn boeken Tipping the point en Blink managementgoeroe. Tegen wil en dank, misschien wel. Het is een man die de kracht van het onderbewuste benadrukt. Veel dingen interpreteren we zonder het te weten. En van daaruit reageren we. Soms zonder dat we het beseffen.

Er zijn soms van die kleine ergernissen. Neem deze. Ik was een vaste waarde in het Hetnet-bestand. Nu is dat (uiteraard ongevraagd) KPN geworden en die hebben wel een leuke advertentiecampagne, maar daar houdt ook alles mee op. Dus dat zal wel opzeggen worden. In crisistijd wordt alle zakkerigheid gekoesterd, zogenaamd omdat het een duurzame waarde vertegenwoordigd, maar het is noch Hetnet, noch KPN gelukt om dit type dagelijkse bericht te voorkomen, ondanks herhaaldelijke mailwisselingen van mijn kant. Wat werken daar toch voor mensen? Nou ja, geniet maar even mee want het is eigenlijk best om te lachen.

Seksualiteit is een sterke kracht.  Als we het meest recente breinonderzoek moet geloven bovendien een kracht die we maar moeilijk onder controle kunnen krijgen. Maar hoe lukt ons dat dan in ons dagelijkse werk? Nou, het lukt ons niet allemaal in ons dagelijkse werk. Als je als serieuze managementblog aandacht voor het onderwerp hebt, vinden mensen dat niet altijd ‘zuiver’. Wij vinden het echter wel zuiver en zelfs zakelijk om over het onderwerp te publiceren, bij voorkeur aan de hand van de praktijk. Ons lijkt dat voor jonge managers een belangrijke zaak.  Want veel laat zich wel managen, maar het menselijk aspect is niet gemakkelijk. Vandaar dat we de komende weken veel over seksualiteit zullen publiceren op JongeBazen. (Zie ook twitteraccount Goeroetweets en www.egobert.wordpress.com)