Een oude organisatiewijsheid wil dat de komst van een gerespecteerde oudgediende een crisis kan bezweren. Zogauw de tamtam zich begint te roeren dat er koppen gaan rollen binnen de getroffen organisatie, zingen er al snel namen rond. De old boys die in het netwerk en het collectieve geheugen zijn blijven hangen. Zij kunnen het weten, want ze hebben het al bewezen. Maar werkt deze formule altijd?
In de collegereeks voor De Jonge Manager die georganiseerd wordt door Focus mocht ik afgelopen donderdag 15 januari aanwezig zijn bij het college van Joop Swieringa. Volgens zijn idee moeten leidinggevenden met liefde en gemak gedoe kunnen dragen wanneer er een organisatieverandering aan de orde is.
Een gewaagde uitspraak? Nee hoor, Nietzsche riep dit al in achttienhonderdzoveel en ik ben het harstochtelijk met hem eens. Teveel managers, adviseurs en andere kennisdragers roepen met het grootste gemak dat ze de organisatie zullen veranderen. Kijk nu eens naar het glas prik dat hiernaast is afgebeeld.
In maart vulde ik een blog met mijn visie op de wijze waarop we in Nederland structureel meer vrouwen aan de ‘top’ kunnen krijgen. Daarna verzamelde ik diverse artikelen die rond dit onderwerp gepubliceerd werden. Wat in het oog springt, is dat mannen en vrouwen ieder een eigen melodie zingen. Verder zingen we in Nederland al minstens 20 jaar dezelfde melodie.
