Tag: Persoonlijke-effectiviteit

Onlangs gaf ik in een bekende organisatie een interactieve lezing over een praktischer benadering van diversiteit en inclusion op de werkvloer. Het bedrijfsmagazine interviewde me. De interviewer verraste me met zijn vragen, die wat meer gingen over de achtergronden van mijn boeken, dan om  de inhoud van één boek. Hieronder het interview, dat meerdere pagina’s van het blad in beslag nam.

De onderwerpen in uw boeken zijn voor een managementtrainer niet alledaags. Zo heeft u het in Het Flitsbrein over intuïtie en het brein. Daarna schreef u drie boeken over diversiteit, waarin het brein, hormonen, evolutie, de Nederlandse cultuur en spiritualiteit een rol speelt. Ook in ‘De schakelaar’, uw laatste boek over leiderschap komt het thema weer langs. Wat moet een manager daar allemaal mee? Die wil toch alleen maar goede cijfers scoren met zijn teams?

Virussen, digitalisering, inclusie en diversiteit, klimaatverandering…hoe blijf je in hemelsnaam overeind als leider/manager? En hoe ontwikkel je jezelf en je medewerkers in deze borderline times? Het wordt tijd dat het leiderschap van de toekomst helder wordt. Ook al is het alleen al om eens een lange termijn visie te kunnen presenteren. Want daarover klagen heel wat medewerkers. Kijk even naar dit filmpje. Ga je geen spijt van hebben.

https://pitchersupport.jimdofree.com

In dit artikel ga ik een wat ongebruikelijke vergelijking maken tussen organisatiegedrag en het gedrag van chimpansees. Dat is niet nieuw of origineel. Frans de Waal heeft me op dit punt natuurlijk beïnvloed. Hij is de grote denker op dit gebied. Maar ik ben er dol op geraakt. En waarom? Omdat het gedrag verklaart vanuit een biologisch standpunt. Wie zou denken dat ambitie en hierarchisch gedrag in organisaties iets te maken zou kunnen hebben met voortplantingsrituelen? Lees dit fragment uit mijn boek ‘Mannen en/of vrouwen’ en je zal verbaasd staan. (Boek: https://www.bruna.nl/boeken/mannen-en-of-vrouwen-9789492221377)

‘Een middel om voortplantingsmogelijkheden te vergroten is bij bijvoorbeeld mannelijke chimpansees: zo hoog mogelijk in de hiërarchie terechtkomen. Dit geeft de mogelijkheid om te paren en toegang tot andere voordeeltjes. Goede relaties met de leider geven die trouwens ook. Bij chimpansees is de machtsstrijd een steeds terugkerend fenomeen. Voor de goede orde: we zijn genetisch sterk verwant aan de chimpansee. En in mijn werk als trainer en coach zie ik al jaren menselijke gedragingen die sterk verwant zijn aan die van de chimpansees.

Eén van de allergrappigste managementuitspraken is: ‘Wij hebben de verandering bedacht en faciliteren het. Nu moet het van hen zelf worden.’ Dus even op een rij zetten. Je gaat met elkaar de hei op, hengelt een missie en een visie uit de vijver van de groepsdynamiek, besluit tot een verandering op basis van een urgentie die je verder niet toelicht aan je mensen, rammelt er een strategietje tegen aan, en vervolgens moet dat wat je bedacht hebt ‘van hen zelf’ worden.

Om het ze makkelijk te maken, zet je je visie en missie alvast voor ze op een kaartje. Op de achterkant schrijf je de bekende woorden, die deze kaartjes al decennia bevatten; de mensen kennen ze van buiten: eerlijk, betrouwbaar, transparant, open, klantgericht en samenwerkend. Zes woorden; dat kunnen de medewerkers net aan, bedenk je je in een vlaag van goedbedoelde arrogantie.

Het is allemaal wel mooi, dat gepraat over duurzame inzetbaarheid, maar met die expansie van robots en computers is er straks niets meer duurzaam in te zetten. Ik geef toe dat ook ik enthousiast word van al die prachtige technologie die ons werk straks zal gaan regeren. En die exponentiele organisaties, dat is een prachtig verhaal. Maar niet alleen maar prachtig helaas.

Misschien is het nostalgisch van me maar ik heb altijd gehouden van werkomgevingen, waarin ruimte was voor mensen. Ik geloof dat het goed voor mensen is een sociale omgeving te hebben waar ze voor een salaris nuttige dingen kunnen doen. Het houdt ze bovendien van de straat, en voorkomt verveling.

In een groot Nederlands bedrijf loopt momenteel een veranderingstraject. De nieuwe manager van het bedrijf, nieuw in zo’n rol, heeft daarbij bedacht dat het handig is om ‘een inspirerend leider’ te zijn. Op veel van de seminars over leiderschap word je geleerd hoe dat moet. Door trainers die even inspirerend willen zijn. Ik hou dat even algemeen, om niemand persoonlijk voor de schenen te schoppen.

We komen zo op de manager van het bedrijf terug, eerst even een uitstapje naar genoemde trainers. Als collega-trainer valt me namelijk op dat die inspirerende trainers vaak zo weinig voeling hebben met ‘de werkvloer’ en daar ook niet in geïnteresseerd zijn. Daar valt het geld niet te halen. Ze ‘richten zich op het middenkader en het hogere management’. Met, uiteraard, een ‘volstrekt unieke visie’, want dat verkoopt lekker. Die unieke visie blijkt bij nadere doorlichting ‘oude wijn in nieuwe zakken’ te zijn.

Ik denk niet dat de Turkse regeringsleiders ook maar een seconde wakker hebben gelegen na de heftige reacties van de PVV. Zo zou dit totalitaire en laffe regime volgens de PVV in geen honderd miljoen jaar lid moeten worden van de EU. Ik denk echter dat Wilders fout zit met zijn afkeer voor de toetreding van Turkije. Door Turkije de rug toe te keren zullen de traditionele, islamitische sentimenten namelijk steeds sterker voelbaar worden onder de Turkse bevolking. Hij helpt hiermee dus de islamisering van Turkije in de hand.

Rob Snel is bestuursvoorzitter van Grolsch. Een aimabele man die zowel empathisch als dominant kan zijn. Hij houdt van echtheid. En raadt jongeren aan om niet aan politieke spelletjes ten prooi te vallen. Bert Overbeek, trainer, coach en organisatieadviseur (www.pitcherdevelopment.eu), interviewt Rob Snel onder andere over de vraag wat jongeren moeten doen om aan de top te komen.

De binnendienstmedewerkers van bedrijf X zitten met
zijn allen in één – eigenlijk te krappe – ruimte. In het kantoor staan 10 bureaus, al dan niet “gescheiden” door halfhoge wandjes. Het is dan ook een gekakel van jewelste.

Stefan werkt als troubleshooter voor een
internationaal bedrijf. De laatste jaren gaat hij steeds meer naar het buitenland. Midden-Oosten, Azië, USA. Waar zijn expertise gevraagd wordt, gaat hij naar toe. Stefan vindt het prima, hij houdt van de afwisseling en vindt het vele reizen niet zo’n probleem. Meestal vliegt hij in het weekend, zodat hij de werkdagen volledig kan benutten.