Ik krijg hoofdpijn van die drukte hier!

Els werkt nu een paar jaar op de binnendienst van een klein bedrijf. Ze heeft een werkplek die verre van optimaal voor haar is. Samen met 3 andere collega’s gegroepeerd in het midden van een grote ruimte waar in totaal 10 mensen werken. Echt een heel vervelende werkplek met veel storende factoren. Overal om haar heen zijn geluiden waar ze last van heeft: de telefoon die continu rinkelt en – bij gebrek aan secretaresse - door iedereen moet worden opgenomen, altijd minimaal twee collega’s die gelijktijdig aan het bellen zijn, aan een stuk door geloop of geroep van collega’s naar elkaar, de printer en kopieerapparaat die precies achter haar staan en waar het hele kantoor gebruik van maakt etc.

Al deze dingen maken het voor Els heel moeilijk om zich te concentreren en ze wordt er ook heel erg moe van. Door die drukte heeft ze aan het einde van elke dag hoofdpijn. Ze heeft het al wel eens besproken met haar baas John, maar die heeft naar eigen zeggen ‘helaas ook geen oplossing.’ Er zijn geen werkplekken over en een andere indeling is niet mogelijk. Ook thuiswerken is helaas geen optie. Hij geeft toe dat het misschien niet optimaal is, maar ja, dat geldt voor iedereen natuurlijk, bovendien hebben andere collega’s er geen last van, dus... 

Els zou liever één van de werkplekken in de hoeken hebben, dan zit ze tenminste niet steeds overal midden in en is er ook minder geloop om haar heen. Ze bespreekt nogmaals met John hoeveel last ze ervan heeft en vraagt aan hem of ze met een van de collega’s van plek mag ruilen. John vindt het geen probleem en zegt dat ze dat dan zelf even moet regelen.

Twee dagen later staat Els weer bij John aan het bureau. Ze heeft met haar collega’s overlegd, maar niemand wil ruilen van plek. ‘Hoe gaan we het dan oplossen?’ vraagt Els. ‘Want zo hou ik het niet lang meer uit, ik heb er elke avond hoofdpijn van.’

John vindt het eigenlijk maar gezeur en heeft weinig zin om hier energie in te steken. ‘Ik weet het helaas ook niet,’ zegt hij. ‘Misschien als er in de toekomst iemand weggaat, dat jij zijn plek kan overnemen.’ Els barst opeens uit: ‘Ik voel me helemaal niet serieus genomen! Ik heb er echt heel veel last van, maar van jou moet ik het maar zelf moet uitzoeken! Ik eis een betere werkplek!’

John staat perplex. Wat moet hij nu doen? Hij heeft hier helemaal geen zin in…  Bah, wat een drama queen die Els. Hoe kan baas John dit oplossen?   

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Alberdina
Er zijn veel hoogbewuste mensen die niet binnen de regel kunnen functioneren, maar enorme capaciteiten hebben als ze niet ‘gestoord’ worden. Ik zou de insteek van win-win kiezen ipv dualiteit. Vrij kijken naar posities van meubilair en bewegingen in de ruimte, taken en werkprocessen én openheid in benoemen van wat Els voelt, kan wel eens een hele mooie chi verschuiving geven. En John en Els zouden wel eens een heel mooi cadeautje kunnen krijgen. Er zijn manieren om energieën minder binnen te laten komen en toch je werk goed en zelfs beter doen. 

Mooi stuk trouwens Carry!