Leveranciers moet je hard aanpakken?!

Piet werkt nu 10 jaar bij het bedrijf. Hij is van de werkvloer
opgeklommen naar waar hij nu zit. Begonnen in het magazijn, daarna enkele jaren gewerkt als junior inkoper en sinds 2 jaar is hij senior inkoper.

Dit heeft hij bereikt door hard werken, betrokkenheid en door naast het werk verschillende opleidingen te doen. Hij werkte altijd met plezier en iedereen was altijd tevreden over zijn functioneren.

De laatste tijd merkt Piet dat de sfeer anders is geworden, harder. Niet alleen binnen het bedrijf, maar ook de manier waarop er over leveranciers gepraat wordt. Als hij hoort hoe de directie over leveranciers denkt gaan zijn haren recht overeind staan. Alsof het allemaal boeven zijn die je zouden bedonderen als ze de kans krijgen. Terwijl het toch gewoon normale en redelijke mensen zijn. Vroeger ging het heel anders, veel persoonlijker, meer betrokken. Gelukkig heeft Piet een goede relatie opgebouwd met de leveranciers, dus hij trekt zich niet zoveel aan van wat hij om zich heen hoort. Zolang hij er in zijn werk geen last van heeft is er niets aan de hand.

Vandaag heeft Piet zijn beoordelingsgesprek. Er wordt hem verteld dat zijn houding naar leveranciers te soft is. Volgens de directie is hij is niet hard genoeg, waardoor leveranciers niet weten wat ze aan hem hebben. Hij laat zich van alles wijsmaken door de leveranciers. “Voor wie  werk je eigenlijk, voor ons of voor die leverancier?” wordt hem gevraagd.
Dus Piet moet harder gaan optreden. Als hij dat niet binnen 3 maanden laat zien, is het beter dat hij vertrekt. Hij mag wel een cursus gaan volgen waarin hij dit kan leren.

Piet is met stomheid geslagen en is het er helemaal niet mee eens. Dit bevalt hem absoluut niet. Wat kan hij het beste doen?

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

R. Dijkhuizen
Piet is doordrongen van het feit dat leveranciers nodig zijn om zelf zaken te kunnen blijven doen.
Door gebruik te maken van z'n leveranciers en de relatie die hij met hen heeft is hij in staat de elasticiteit van de vraag te kunnen handelen. Wel zou ik hem aanbevelen zijn aanpak met leveranciers te differentieren naar bijdrage /risico en omzet.  kortom, opzetten van een Kraljic matrix zodat op basis hiervan besluiten genomen kunnen worden en begonnen kan worden met inkoop portfolio management.
Walther Ploos van Amstel
Lid sinds 2019
Inkoop is best een lastig vak. Sommige leveranciers moet je stevig aanpakken en met andere moet je juist teamen! De Kraljic-matrix is een goed uitgangspunt voor jouw inkoopstrategie; oud, maar nog steeds valide. Ik denk dat deze inkoper best nog wat kan leren...
En lees eens: <a href="http://www.managementboek.nl/boek/9789043015721/inkopen_voor_dummies_peter_streefkerk&amp;amp;affiliate=673" rel="nofollow">Inkopen voor dummies</a>. Een heerlijk boek dat je in een dag de ins-and-outs van inkoop leert.
Chris Visser
Piet zou door moeten vragen wat het nou precies is wat de directie verstaat onder "harder worden" en "te soft zijn". Hoe is de directie tot de conclusie gekomen dat Piet zich alles wijs laat maken? En wat is de aanleiding geweest waardoor de sfeer de laatste maanden harder is geworden en de directie zich de mening toebedeeld dat leveranciers boeven zijn?

Wellicht is waar wat Walther zegt, maar als de directie Piet alleen maar verteld dat hij harder moet op gaan treden zonder de "waarom" te kennen dan gaat het rap mis met die Toko... En ook met Piet.

De geschetste situatie komt op mij over als een paniek reactie van de directie op iets wat recentelijk gebeurd is...
Rob Steenhoff
Wat ik voorstel valt helaas al buiten Piet's competentie. Ten eerste moet de verantwoordelijke topmanager eens kennis maken met de key leveranciers. Gewoon eens even de relatie doornemen en over elkaars business praten. De afnemer wint vertrouwen als hij een globaal beeld geeft wat er met de leverancier's produkten als onderdeel van de assemblage in de markt gebeurt. Een uitnodiging om gewoon eens te komen kijken en daarna lekker te gaan eten is de afsluiter van een gesprek.
Tijdens het etemtje wordt er nog een gerecapituleerd wat voor beiden eigenlijk het key point in de relatie is.
Als vervolg stelt de afnemer voor of het geen aardig idee zou zijn om  op gezette tijden een productiemedwerker uit te wisselen. Wellicht komen daar mooie ideeen uit.
EN DIE KOMEN ER UIT. You'll be surprised. Allen is voor het bedrijf van Piet al te laat.