Bijna zevenendertig jaar werkte Tijmen voor Cynex Operations (een fictieve naam). Hij zat daar in de IT. Had de wandbekledende computers nog meegemaakt. En zich door opleidingen opgewerkt van junior medewerker tot consultant en vervolgens tot senior consultant. Hij was een positieve man, die zich altijd erg stoorde aan collega’s die negatief deden. ‘Moeten ze niet gewoon aan het werk?’ vroeg hij zich af.
Sinds een jaar was er een nieuwe IT-directeur. Een vlotte jonge kerel in een trendy kostuum. ‘Zeg maar Harco’ zei hij. In zijn eerste toespraak kondigde hij aan dat hij van de IT-afdeling ‘weer een frisse club wilde maken’. Harco en zijn collega’s begrepen het niet, want het was helemaal geen onfrisse club. Dus was Tijmen een beetje op zijn hoede, maar ging toch elke dag optimistisch gestemd naar zijn werk.
Op een dag kondigde Harco een reorganisatie aan. Dat wil zeggen: dat deden twee HRM-consultants namens hem. Harco wil ‘het bed opschudden’, was het verhaal. In de praktijk betekende het dat alle functienamen waren komen te vervallen, ‘maar jullie behouden je salarisschaal.’ Om een lang verhaal kort te maken: 15 van de 60 mensen moesten weg. En iedereen moest solliciteren op zijn eigen functie.
De sollicitatie, die gepaard ging met een assessment (een woord dat volgens Tijmen veel op assassination leek), voelde als een vernedering voor de mensen. Bovendien was er de schok over de collega’s die weg moesten. Tijmen werd junior consultant. Als hij zich in die rol zou bewijzen, kon hij doorgroeien naar consultant.
Zijn salaris behield hij, maar hij was erg in zijn trots en beroepseer aangetast. Toen hij Harco later hoorde zeggen dat hij vond dat de mensen wel wat meer bedrijfstrots mochten tonen, knapte er iets in hem. Hij riep dat bedrijfstrots iets was, dat managers niet moesten afdwingen, maar moesten verdienen. Sindsdien stond Tijmen bekend als een lastige, negatieve collega.
Wat vinden lezers hiervan?
(Bert Overbeek is een effectieve ervaren trainer, coach en interim manager. Hij schrijft bovendien boeken, en is behalve op www.jongebazen.nl ook te vinden op de twitteraccount Goeroetweets. Voor vrijblijvende inlichtingen mail pitcher.support@hetnet.nl)
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>
een herkenbaar verhaal. Op de HRM groep van LinkedIn is een hele discussie gaande over het onderwerp mensen ontslaan en op hun eigen functie laten solliciteren. De centrale vraag daarbij is of het ethisch dan wel juridisch mogelijk is. Achterliggende gedachte is dat zij meer op basis van competenties willen sturen.
Wat mij betreft zijn met deze doelstelling in gedachte wel creatievere manieren te bedenken.
Het komt mij voor dat als mensen al lang bij een organisatie in dienst zijn en je vraagt je als management af hoe zij functioneren, dat je dan de afgelopen jaren wel erg slecht bezig bent geweest. Als je het dan nog niet weet, weet je het nooit. Ik geloof niet dat je het na zo'n inderdaad vernederende procedure dan ineen wel weet. Komt mij wat, laten we zeggen, naïef en modisch over.
In de case die jij voorlegt speelt natuurlijk een rol dat de nieuwe manager blijkbaar niet met mensen om kan gaan en ze 'kalt stellt' op het moment dat hij tegengas krijgt. Niet direct een aanbeveling. Ik ben altijd wat huiverig voor mensen die taalgebruik bezigen als 'frisse wind', 'opschuddende bedden' en meer van dit soort retoriek. Zonder in te gaan op de kennelijk geconstateerde problematiek die voor verbetering vatbaar is. Het duidt meestal op een spreadsheet achtige manier van leidinggeven. De taak van een manager is mijns inziens om effectief leiding te geven aan mensen. Bij alle interventies dien je je dus af te vragen of deze wel effectief zijn. In dit geval voorzie ik dat de 'kat nog lang in de gordijnen zal blijven hangen'.
Met vriendelijke groet,
Dick Kuyper