Certificering van coaches, trainers en dergelijke (2)

In de wereld van de personal coaching is sprake van wildgroei. Geen wonder. Eén op de vier werknemers in Nederland heeft een personal coach. Slimme zakenjongens slaan hun slag en rollen vaak op jonge leeftijd het coachingsvak in. Vaak onopgeleid; niet zelden ondeskundig.  Deze artikelenreeks gaat daar over.

Bij de slager is de kwaliteit beter te meten dan in de wereld van de persoonlijke ontwikkeling. Je kijkt simpelweg of het vlees voldoet aan de normen. Als het vlees niet bedorven is, geen merkwaardige bacterie herbergt of gekke kleuren gaat vertonen, dan ben je al een eind op weg. Bij de keurslager heb je die garantie. Waarmee niet gezegd is dat de kwaliteit bij iemand die het keurmerk niet heeft, minder zou zijn. Maar de kritische consument vindt zijn weg wel. 

Bij coaching en training zie je hetzelfde: consumenten vinden hun weg wel. Hebben die behoefte aan een keurmerk? Mensen die er gevoelig voor zijn wel. Die informeren maar zelden wat er gemeten, hoe het gemeten is, hoe er in de wetenschap tegen aan wordt gekeken en tenslotte: wie de meting verricht heeft. Er wordt blind vertrouwd op het certificaat. Zo bereik je het tegendeel van wat je wilt: de beperkte trainer of coach zwaait met het certificaat en verhult daarmee zijn beperkte kwaliteit. 

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>