Wat lastig is voor veertig-plussers, is dat ze zoveel verschillende managementstijlen hebben moeten doorstaan. Na jaren van autoritaire aansturing kwamen er zelfsturende teams en polderende managers en intussen hebben die allang weer plaats gemaakt voor meer controlerende managers.
Voor veel veertig-plussers geeft dat problemen. Er werkt namelijk een hele generatie mensen die is opgegroeid in de jaren, waarin in elk geval de illusie bestond dat men meebesliste en dat meedenken op prijs werd gesteld...
Wat lastig is voor veertig-plussers, is dat ze zoveel verschillende managementstijlen hebben moeten doorstaan. Na jaren van autoritaire aansturing kwamen er zelfsturende teams en polderende managers en intussen hebben die allang weer plaats gemaakt voor meer controlerende managers.
Voor veel veertig-plussers geeft dat problemen. Er werkt namelijk een hele generatie mensen die is opgegroeid in de jaren, waarin in elk geval de illusie bestond dat men meebesliste en dat meedenken op prijs werd gesteld.
Het is die generatie die inmiddels nogal eens mokkend door organisatieland gaat. Ze kan niet wennen aan de dicterende aansturingsstijlen van de ´nieuwe regenten´ en cijferkoningen. Ze zitten weg te sterven in een of andere hoek. Hun ervaring is niet meer van belang. Hun kennis houden ze lekker voor zichzelf, dan worden ze tenminste niet ontslagen.
Hoe zouden jullie hiermee omgaan?
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>
Waar gaat het om bij management van professionals (overigens van alle leeftijden)?
Gewoon: de omgeving scheppen waarin zij hun werk goed kunnen doen.
Dat betekent: medewerkers respecteren in hun vakgebied, aanspreken op hun capaciteiten, duidelijkheid verschaffen over de doelen en verwachtingen van de organisatie, adequaat weten te coachen waar nodig.
Daar zijn geen modes of stijlen voor nodig; integendeel, die werken slechts allergiën op.