‘Jobhoppers’ slecht voor continuïteit bedrijven

Nieuwe bezems vegen graag. Nieuwe managers ook. Ook positieve zaken worden bij de grote schoonmaak niet vergeten. Vaak wordt er afgegeven op vorige leiders; meestal doordat men niet weet onder welke omstandigheden die hun beleid uitzetten. Voor teams is het wegvallen van een leider een ramp. Stoppen met die managementwisselingen, lijkt het credo.

Managementwisselingen zullen wel niet afnemen de komende jaren. Het ‘job hoppen' wordt vast weer populair nu de arbeidsmarkt krapper wordt. Dit laatste betekent dat er meer vraag is naar, dan aanbod van arbeidskrachten. Maar misschien loopt die arbeidsmarkt wel vol met buitenlanders, want Nederland is geen gesloten markt.

 

Of het voor de sfeer in organisaties goed is, valt te betwijfelen. De groepsdynamische effecten van het wegvallen van leiders zijn groot en worden altijd vergeten. De bestaande organisatie krijgt te maken met wijzigingen van een koers die nog maar kort geleden is ingezet.

Op menselijk vlak zie je rouwprocessen en vreugdedansen. De vraag is natuurlijk wie er rouwt en wie er danst. Je mag als organisatie hopen dat niet de minder goede werknemers staan te dansen.

Nieuwe bezems vegen graag. Nieuwe managers ook. Ook positieve zaken worden bij de grote schoonmaak niet vergeten. Vaak wordt er afgegeven op vorige leiders; meestal doordat men niet weet onder welke omstandigheden die hun beleid uitzetten.

 

Voor teams is het wegvallen van een leider een ramp. Het team wordt altijd bepaald door de spelers. Met name leiders zijn zeer belangrijke spelers in het teamproces. Mensen hangen aan ze. Ze doen er een extra stapje. Bij beoordelingsgesprekken is het oordeel van de leider belangrijk, maar hoe kan men het serieus nemen als de nieuwe bezem niet precies weet wie hij eigenlijk beoordeelt?

 

Stoppen met die managementwisselingen, lijkt het credo. Houd de goeden vast, investeer in ze. Denk aan de continuïteit van het bedrijf, van de teams, van de kwaliteit. En job hoppers, ophouden met die flauwekul. Denk nu eens niet alleen aan je eigen perspectief; denk eens aan de organisatie waar je voor werkt.

 

Hoe kan je nou verwachten dat de mensen die er werken trots zijn op hun bedrijf als je zelf als een animeermeisje van hand tot hand, eh...van bedrijf tot bedrijf gaat...?-- page break --

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Fred
Jobhoppen is een relatief recent verschijnsel en heeft zeker de door Bert genoemde negatieve bijverschijnselen. De vraag is wel of het alternatief zo veel beter is, en voor wie? Vroeger werkte je vaak je leven lang bij 1 bedrijf of non profit organisatie, en maakte je carriere langs vaste patronen, of je nou erg goed was of niet. Ja de continuiteit was er. Maar ook de stroperigheid, de moeizame manieren om iets te veranderen, de verstikking van creativiteit, het Doe Maar gevoel ('is dit alles?'). En iets anders gaan doen, bij een ander bedrijf gaan werken, was eigenlijk raar. En ook de betutteling was best groot, voor alles werd gezorgd.

Fijn als jobhoppers gevraagd wordt aan de organisatie te denken, en niet alleen aan het eigen perspectief. Werkt dat andersom ook? Als de organisatie goed voor de eigen mensen is, is er veel minder behoefte om te gaan jobhoppen.

Jaren geleden heb ik voor mezelf vastgesteld dat ik een geboren jobhopper ben, en heb daar mijn beroep van gemaakt (interim manager). Dat bevalt mij prima, en de organisaties waar ik voor werk, ook.
Bert Overbeek
Een fijne mix van jobhoppers en vaste krachten? Ik ben overigens niet van mening dat mensen gaan hoppen omdat de organisatie niet goed voor ze is. Ik zie natuurlijk ook wel dat het niet overal een feestje is, maar ik ken te veel jonge bazen (vanuit mijn trainings- en coachingspraktijk) die het veranderen van baan tot een levensstijl hebben gemaakt. Dan moet je interimmanager worden of zoals ik in de coaching en training actief worden.
Job
jobhoppen is gezond voor lijf en leden en geestelijke gezondheid !!
Hoeveel mensen zitten niet vast geroest in hun functie? Gaan naar hun werk omdat het moet en niet omdat ze er zin in hebben. Als deze mensen om die reden een ander werkomgeving kiezen en dat evt om dezelfde reden vaker doen, is dat alleen maar gezond voor de persoon en dus ook voor het bedrijf. Als een bedrijf of team afhankelijk is geworden van die persoon dan klopt er iets niet.

Wegvallen van een leider is geen ramp. Als het wel een ramp is, is het een gebrek van de organisatie. En als de mensen aan de leider hangen, is de leider een goeroe!! Die zijn zeldzaam, dus wegvallen van andere leiders is geen ramp, maar gezonde job verfrissing.

Jongen bazen die meteen gaan vegen, zijn veelal geen lang leven beschoren bij een bedrijf en gaan/blijven veranderen van baan. Bij deze mensen gaat het om hun eigen ego en niet om het grotere geheel. Het is dat deze regelmatig in coachingstraject komen. Is het dan een gebrek van een trainer/coach om deze persoon ander inzicht te geven? Denk het veel, want gros van de trainers/coaches heeft nooit echt zelf in de praktijk gestaan, maar komt psychology van de koude grond geleerd uitboekjes. De jonge bazen die alsmaar vegen zitten in de verkeerde functie/vak, want vegen is een oude ambacht en is gemeengoed in de schoonmaakbranche.

Jobhoppen is dus geen ramp, het is de ego's van personen die de boel verzieken. Ego is niet verkeerd, maar dan wel een ego met de juiste zelfkennis.

gr.

Job