‘Jonge honden’ blaffen te hard

Jonge honden kiezen in hun aansturing nogal eens voor de peptalk. Zo denken ze hun mensen het beste te kunnen motiveren. Als je met de medewerkers praat, geven die aan dat dat niet altijd de beste manier is om ze te motiveren. Ze hebben liever te doen met iemand die naar ze luistert en die inhoudsdeskundig is...

 

Jonge honden kiezen in hun aansturing nogal eens voor de peptalk. Zo denken ze hun mensen het beste te kunnen motiveren. Als je met de medewerkers praat, geven die aan dat dat niet altijd de beste manier is om ze te motiveren. Ze hebben liever te doen met iemand die naar ze luistert en die inhoudsdeskundig is.

Bovendien, is de klacht, blijven die jonge ‘gasten' nooit langer dan een paar jaar zitten. Ze zitten bijvoorbeeld in een ‘potential pool' en de organisatie zet ze op die functies om het leiding geven te leren. Dat mag met vallen en opstaan gaan.

Ondertussen hebben de medewerkers er maar last van, geven ze aan. Wat kan het management in zo'n situatie het beste doen? De ‘jonge hond' laten zitten? Of de wens van de medewerkers inwilligen? We zijn benieuwd naar de motivatie van je antwoord.

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

J. van Gorkum
Peptalk werkt altijd, maar niet altijd in je voordeel. Iedereen die ooit training heeft gevolgd belandt van de fase 'bewust in competent' in de fase 'bewust competent'. Met name in die fase kan een peptalk te gemaakt overkomen - zeker bij de meer ervaren medewerkers, die zelf al menige training hebben gehad. Maar iemand die écht uit volle overtuiging zijn 'good cause' staat te promoten, kan een hoop bereiken. Ikzelf ben er in ieder geval nog steeds gevoelig voor.