Binnenkort vindt weer de jaarlijkse zomerlunch van bedrijf W plaats. Feestelijke salades, heerlijke vishapjes, pasteitjes, voor de liefhebbers een glaasje bubbels, etc. Een vrolijke gebeurtenis, geheel op kosten van de baas. Medewerker Martin vindt dat gedoe maar niets. “Als ze nergens rekening mee kunnen houden hoeft het voor mij niet. Ik doe niet mee.”
Wat heb ik de afgelopen weken genoten van Rasmussen in de tour. Fantastische sportman in mijn ogen. Geweldig wat hij elke dag liet zien. Op weg naar een overtuigende overwinning. Helaas leek deze tour steeds meer op een heksenjacht in plaats van sport. Met als ‘hoogtepunt’ het ontslag van Rasmussen. Waar gaat dit over?
Zoals helaas zo vaak het geval is bij ontslag heeft het niets te maken met de prestaties van de werknemer. Er spelen andere, voor ons onbekende, motieven. Een dubbele agenda van de organisatie wellicht? Ik kan er alleen naar raden. Wil Rabobank een statement maken? Zich over de rug van hun team profileren als ‘integere en betrouwbare bank’? Is zij bezweken onder druk van buitenaf? Jammer hoor dat het zo loopt. Ik kan er maar een ding over zeggen: dood- en doodzonde.
Bedrijf X, met 12 werknemers, viert dit jaar haar 15-jarige bestaan. Tijdens het werkoverleg vertelt directeur Bart dat het plan is om, ter ere van dit heugelijke feit, met zijn allen een weekendje naar Brugge te gaan. We verwachten dat iedereen mee gaat…
