Netwerk Jonge Bazen

Vakantie, dat lossen we samen wel op?

1 Minute Manager
5
4
0

Het is weer zover. Binnen veel bedrijven ciruleren nu al de
vakantieplanningen voor komende zomer. Wie is wanneer op vakantie en liefst niet allemaal tegelijk. Wie schoolgaande kinderen heeft, is gebonden aan de schoolvakantie. Mensen zonder kinderen worden geacht daar rekening mee te houden en dus buiten de schoolvakanties te gaan. Maar al te vaak leidt dit tot een strijd tussen "zij" en "wij". De ongeschreven norm is, dat het vanzelfsprekend is dat mensen zonder kinderen zich aanpassen. Maar daar hebben zij niet altijd zin is. Vaak om allerlei begrijpelijke redenen. Wat te denken van een partner die alleen maar in een bepaalde periode vrij kan krijgen? Of van een bestemming waar het reisklimaat in de zomer nu eenmaal het beste is? Om nog maar niet te spreken over het principe (Waarom zou ik me elk jaar moeten aanpassen?) of de toch al aanwezige onvrede jegens kinderrijke collega's (zij laten om 5 uur alles uit hun handen vallen).

Is een machtsstrijd hier onvermijdelijk of kan het ook anders? Wie heeft tips om hier op een fijne manier mee om te gaan?

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>
Paul Martens
Ach ja, die heilige kindertjes op die hoge voetstukken. Prima dat ouders daar zelf voor kiezen, maar laat mij daar even lekker buiten. Ik weiger me aan te passen aan mensen met kinderen. Kinderen nemen is een keuze, net als wij gekozen hebben zonder kinderen te leven. Ik betaal genoeg belasting voor onderwijs, zorgtoeslag, veilige wijken en noem maar op. Tegenover al dat geld bepaal ik dus gewoon zelf wanneer ik vakantie neem.
Joost
Paul, l.s.

Kinderen krijgen is essentieel voor het voorbestaan van de mens als soort in zijn geheel.
Als de mens zich niet voortplant zal de mensheid op vrij korte termijn volledig uitsterven.

Paul, jij gaat er van uit dat het kiezen voor kinderen een <em>persoonlijke </em>keuze is, zoals jij er expliciet voor kiest om geen kinderen te nemen. Hier ben ik het  niet mee eens.

Van nature zorgt elke diersoort er voor dat het zich voortplant. De mens is hierin, ondanks zijn zelfbewustzijn, voorstellingsvermogen, geweten en zijn vrije wil niet anders dan het gemiddelde dier.

Afgezien van persoonlijke voorkeur kiezen de mensen met kinderen voor het voortbestaan van ons soort. Het doel is dus hoger dan puur persoonlijk belang.

De mensen die bewust kiezen voor het niet actief meehelpen met het voorbestaan van ons soort kunnen op zijn mínst de mensen met kinderen helpen door hun vakantie een paar weken te verplaatsen.

Zeer benieuwd naar je reactie,

Joost
Esther
Ook ik heb bewust gekozen om kinderloos en aan het werk te zijn. En net zo goed als dat ik wel eens 'last' heb van mensen met kinderen, hebben mijn collega's er weleens 'last' van dat ik als enige kinderloze in de familie moet inspringen om alles tijdens kantooruren voor mijn zieke ouders te kunnen regelen (ook thuiszorg en artsen hebben kantoortijden). De houding: 'alles is een keuze en stik er maar in, daar heb ik niets mee te maken', is juist waarom het allemaal zo moeilijk gaat tegenwoordig. Mijn ervaring is dat door wat begrip voor elkaar te hebben en ieder op zijn tijd wat te geven en nemen, het voor iedereen goed te regelen is.
Peter
Beste Joost,

Jij helpt mee onze soort te laten voortbestaan. Goede zaak, doe ik ook!!
Maar als je de vergelijking maakt met de dieren dan moet je de vergelijking ook doortrekken.
Dieren zorgen zelf voor hun kinderen.
Maar jij eet van twee walletjes. Daar moet je dan ook aan denken.
Als jij dus begrip verwacht van "kinderlozen" begin dan met begrip te geven.
Dan komen we er wel uit.